Een heel andere ervaring

Vandaag verlaten we onze zeezicht camping in Hauge en gaan weer op pad. Ons eerste doel is de Trollpikken in Egersund. We pikken daarvoor de FV44 weer op. Maar voordat we deze bereiken moeten we over een prachtig geasfalteerd weggetje.

Maar wel één die zo smal is dat er zogenaamde passeerhavens nodig zijn om tegemoetkomend verkeer langs te kunnen laten. We slingeren zo tussen de rotsen en de bomen door richting de doorgaande weg. Dát slingeren is niet alleen van links naar rechts maar ook van boven naar beneden en combinaties daarvan. Combineer dat met een prachtig Jurasicpark-achtige omgeving en je krijgt een adembenemend ervaring. Een soort achtbaan maar dan in je eigen camper door een schitterende omgeving.

We passeren kleine vissersdorpjes en rijden, zo lijkt het, over boerenerven richting Vigrestad. Daar komen we voor het eerst weer in een stedelijke omgeving. We zijn dus op weg naar dé Trollpikken, een suggestieve naam voor een rotsformatie die er precies zo uitziet als de naam doet vermoeden. Ná een electronische worstelpartij met de parkeerautomaat in de veronderstelling dat we een valide parkeerkaart achter het raam plaatsen gaan we te voet verder.

Eerst gaat het via een gravelweg omhoog om daarna over te gaan in een echt hike pad. Het wandelen verandert in klimmen en klauteren, maar zonder dat het echt heel lastig wordt. Ook nú weer is het landschap surrealistisch, ruige rotspartijen, kabbelende beekjes uitmondend in kleine vennetjes. Daartussen grazen de schaapjes, terwijl het geheel weer prachtig wordt uitgelicht door de zon.

Bij het eind van de hike komen we bij de rots die deze plek z’n naam geeft. Inderdaad hij is duidelijk te herkennen. Uiteraard is het goed voor een fotomomentje. Daarna klauteren we nog iets hoger om te genieten van het prachtige uitzicht. We zoeken een mooi plekje uit de wind en in de zon en genieten van het uitzicht en de meegebrachte broodjes voordat we weer naar beneden gaan.

Onze overnachtingsplek vinden we bij Vigrestad. We staan hier weer ‘vrij’ op een parkeerplaats aan de rand van een bos. In het zonnetje genieten we van de middagrust als tegen vijfen de bewolking de zon sluiert en de lange broek weer aan kan. Alweer een mooie dag nadert z’n eind. We maken met Mo nog een rondje door het bos. Onze “klimgeit” had nog niet genoeg beweging gehad. Zo eindigen we dag twee in Noorwegen. Een heel andere ervaring maar het stelt ons niet teleur.