Eigenlijk te warm

Nog twee trips in Noorwegen resten ons. Vandaag laten we Vrådal achter ons en gaan richting Evje. De camping die we daar gevonden hebben ligt circa één uur rijden van Kristiansand af. Op deze camping blijven we de komende twee dagen om vervolgens vrijdag Noorwegen de rug toe te keren.

Maar zover is het nog niet. We starten vandaag, waar we gisteren gebleven waren. Met een strak blauwe lucht. Het ontbijt wordt dus lekker buiten genuttigd en rond negen uur draaien we de parking af. We hebben een ritje van iets meer dan twee uur voor de boeg. Die rijden we deels langs het water (Riksveg 41) en deels door het bos.

De route is weer wonderschoon, de bespiegelingen rond het heldere water en de deinende wegen zijn al eerder geroemd. Het enige dat anders is, is dat er hier wat meer bebouwing is. Geen stedelijke, of zelfs dorpse bebouwing, maar kleine clusters woningen prachtig gesitueerd in de omgeving. Dit zijn geen eenvoudige of puur functionele boerderijen, maar onder Noorse architectuur gebouwde woningen.

Verderop duiken we weer de naaldbossen in en passeren we regelmatig afgeladen trucks vol met boomstammen. Hoewel we niet zo hoog gaan als de afgelopen dagen, zit er zo af én toe wel weer een ‘uitkijk’-momentje in. We stoppen eenmaal voor koffie.

Door een wegafsluiting op de 41 voert de route ons over de Fv143. Niet echt een doorgaande route, daarvoor is hij bij tijd en wijlen te smal, maar wel een hele mooie route. De natuur doet hier een stap naar voren en omsluit het pad dat we moeten gaan. Af en toe trekken we ons even terug op een passeerhaven. Maar de rit loopt soepel over prachtig glad asfalt. Er is dus tijd genoeg om te genieten van de natuur.

Rond twaalven komen we aan bij camping ‘Oddestemmen Steinsliperie og camping’, en dat voor drie keer de woordwaarde. Tot onze verbazing zien we op het bord het SVR logo staan én we in het Nederlands begroet.

Na de pannenkoeken die ik mag klaarmaken wandelen we naar downtown Evje. Dát bleek iets meer dan via het trottoir naar de hoek. Maar leidde ons door het heuvelachtige gebied rondom de camping. Nú heeft het hier gisteren behoorlijk geregend en, dat is algemeen bekend, zoekt water altijd het laagste punt op. Uitgesleten wandelpaden zijn daarvoor uitstekend geschikt. Het wordt dus een wat blubberige aangelegenheid.

Evje is duidelijk bruisender dan Vrådal, veel winkels die óók nog open zijn. We maken een rondje, drinken ergens koffie en ploeteren terug naar de camping. Verzuchtend dat het eigenlijk te warm is. Het is nog steeds strakblauw en na de douchebeurt zoeken we de zon op en gaan de beentjes omhoog.