Gemist
Blijf op de hoogte en volg Paul
18 September 2021 | Nederland, Udenhout
Niet alleen Zeeland mist (ons) ook in Noord-Brabant mist het. Vanochtend, na de nachtelijke muggenjacht, is de camping in sluiers gehuld. Vaak is dat een teken dat het vandaag mooi weer wordt. Maar als we gaan voor een wandeling is het nog wat fris. Dus toch maar in de lange broek. Een keuze die ik later zal betreuren.
De omgeving is bekend, de Loonse en Drunense Duinen, al staan we op een andere camping en bezoeken we een ander deel van het gebied. De verwondering met betrekking tot de schoonheid ervan blijft onveranderd. In dit deel van het gebied lijken de zandvlaktes nog veel groter, en nog onbegaanbaarder. Het mulle zand in combinatie met een strak zonnetje dat de temperatuur weer onder haar hoede heeft genomen, stijgt de temperatuur al snel. Het strakke blauw aan de hemel neemt hand-over-hand toe, terwijl wat dichterbij de witte zand, de rood aangelopen gezichten de Nederlandse vlag vervolmaken. Dit is dan ook het moment dat ik spijt krijg van de lange broek. De korte broek wordt op dit moment node gemist.
Als we de Loonse en Drunense Sahara hebben bedwongen, komen we aan bij de Roestelberg. We zijn echt wel toe aan een likkebaardendkoeldrinkendstemmensmerendrazendflitsend, maar vooral koel, koel drankje en iets te eten. Maar het terras is gesloten en de kiosk met eten en drinken ‘To-go’ heeft een zeer beperkt assortiment en bovendien een niet-werkende frituurpan waardoor een broodje frikandel hetzelfde wordt als een broodje kroket, namelijk alleen een broodje. Enigszins teleurgesteld maken we rechtsomkeert en keren terug naar Landgoed Bosch en Duin. Hier wel koele drankjes én een prima lunch.
Naast ons zit een stel waarvan zij bijna onophoudelijk, bijna want op miraculeuze wijze verdwijnt er toch regelmatig voedsel van haar bord. Hij spreekt nauwelijks en veinst geïnteresseerd te zijn in haar gewauwel. Maar wat zij niet ziet, of wil zien, is dat hij het gapen nauwelijks kan onderdrukken. Het wordt helemaal vermakelijk als de serveerster komt informeren of alles naar wens is. Ineens kan hij wél praten en hoewel ze niets bestellen houdt hij haar nét iets te lang aan de praat. Net als het ongemakkelijk begint te worden, wenkt een andere tafel en kan de serveerster ontsnappen. En zij, zij ratelt gewoon weer verder alsof er niets gebeurd is. Hij verbergt z’n gezicht achter zijn servet en gaapt nog maar eens.
Voor ons is het tijd om terug te gaan naar de campers. Eindelijk kan de lange broek vervangen worden door een korte broek en de, synthetische, wandelschoenen voor sandalen. De stoelen worden in gereedheid gebracht, al dan niet in de zon, en de lectuur klaar gelegd. Hier en daar vallen de ogen dicht en daalt de rust weer over ons neer. Het hier en nu verdwijnt voor even weer in de mist.
-
18 September 2021 - 20:24
Cees Sleven:
Buiten dat ik meegeniet van jullie trektocht door Brabant en Zeeland in de vorm van jullie reisverslagen, ben ik ook zeer in mijn nopjes met de nieuwe look van waarbenjij.nu
Met name de lay-out en het tonen van de foto’s is erg verbeterd. Kan niet wachten tot mijn eigen zwerftocht eind oktober…
Groet! -
18 September 2021 - 21:11
Wolly :
Heerlijk genieten van ons mooie Nederland. Fijn dat je nog 'ergens' een hapje kan eten. Met gezellige 'buren'
En gelukkig zijn er ook afritsbroeken te koop -
19 September 2021 - 11:03
Anny:
In het leven zit het niet altijd mee,,,,maar goed ook dan waardeer je het meer als het wel mee zit ,,,mooi Brabant met mooi weer ,,,geweldig wij genieten net als jullie ook ,,Groetjes uit Bemmel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
