Allang weer vergeten

Het is 08:00, de broodrun is begonnen. Uit alle hoeken en gaten van de camping komen ze voorbij de, veelal, jonge ouders met buggy of de kleintjes ‘loslopend’ banjerend door de plassen. Op weg naar het brooduitgiftepunt. We zijn niet de enige die met een croissantje ontbijten.

Hoewel de zon al aardig z’n best doet om alles te verwarmen, merken wij er nog weinig van. We staan helemaal in de schaduw. Maar de aanblik van het zonnige blauw maakt dat we de dag goed starten. De croissantjes staan op tafel en een dampende bak koffie ernaast

Ná de mislukte campagne in Ribbeauville hebben we nu regelmatig op de bonnefooi plekjes gezocht en gevonden. Tweemaal gereserveerd, niet zozeer omdat het moest, maar omdat het kon. Het kan dus nog steeds, al moet je wel zorgen dat je het niet te laat op de dag het probeert (the early Bird …). Ook vandaag gaan we weer op de bonnefooi op pad. We hebben een plekje op het oog in Baume-les-Messieurs. Nú wél gekeken naar de openingstijden van de receptie. Deze is vanaf 12:00 tot maar liefst 17:00 gesloten.

Omdat we graag ‘s ochtends wat ondernemen om dan ‘s middags siësta te nemen, besluiten we eerst naar de camping te rijden en in te checken om daarna wat te ondernemen. Na een prachtige rit komen we rond elven aan bij de camping. In half Engels en half Frans (komt het kleine beetje middelbare school Frans toch nog van pas) lukt het om een plekje te bemachtigen.

De activiteit van vandaag is een wandeling naar Nevy-sur-Seille lopen. Bij de doorkomst met de camper zag dat er veelbelovend uit. Maar bij ons geen Martine van Os die ons op komt halen, wij moeten zelf een route bepalen. Nú had ik een route gevonden die ons NIET langs de doorgaande weg voerde. Wat ik niet wist dat deze behoorlijk omhoog ging (270 m).

Maar dat was nog niet alles. Op het hoogste punt van de wandeling moesten we een volgend pad in dat helemaal overwoekerd was. Een alternatief bleek niet voorhanden en dus konden we de afdalen en toch via de doorgaande weg naar het dorpje lopen. In het dorpje hebben we eerst de dorst gelest, die maffe Hollanders gaan ook altijd op het heetst van de dag op pad. Het dorp zelf? Vanuit de camper leek het véél leuker.

Terug op de camping gaan de beentjes omhoog en hopen we te genieten van de middagsrust. Volgens de site ging immers de receptie én het hek tussen 12:00 en 17:00 dicht. Maar de eigenaresse is klaarblijkelijk niet vies van geld en de hele middag door stromen de kampeerders binnen.

Wij hebben ondertussen al lekker gedoucht. Normaal gesproken niet iets om te melden in het verslag. Maar deze douche was toch wel bijzonder. In plaats van een kraan, een drukknop of een muntjesautomaat hing er hier een kettinkje aan de douchekop. Ik heb nog gekeken of het kettinkje misschien verbonden was met een emmer, maar dat was niet het geval. Een ruk aan de ketting stond garant voor een paar minuten heerlijk warm water. Het zoute zweet van de wandeling verdween dus snel in het afvoerputje.

Dus even kijken voor vandaag:

• een mooie rit gemaakt? Check!
• Actief geweest? Check!
• Terrasje gedaan? Check!
• Uitgerust bij de camper? Check!
• Croissantjes besteld voor morgen? Check!

Straks gaan we nog wat vleesspiezen grillen op het ‘pannetje’ (een soort mini skottelbraai). Zo sluiten we de dag in stijl af. En dat we een heel stuk voor niks hebben geklommen? Ach, dát zijn we allang weer vergeten.