Warm

Gezien de verwachte temperaturen voor vandaag nemen we ons voor om bijtijds iets te ondernemen zodat we de ergste hitte onderuit gezeten in de schaduw kunnen uitzingen. Harold is er als eerste uit, hij gaat vast verse broodjes halen. Ondertussen laat ik Mo uit, zet Mariëlle thee en kookt Petra de eitjes.

Na het ontbijt en de afwas gaan we op de fiets naar Saarburg. Het is een kippe eindje, maar zo hoeft Mo wat minder te lopen op het warme asfalt. In het centrum stallen we de fietsen en struinen wat tussen de vakwerkhuisjes door. Plots stuiten we op de Leukebach, een riviertje dat dwars door het centrum stroomt én waar tig terrasjes zijn. Uitgerekend ter hoogte van de waterval nemen we plaats op een terrasje. Leuk dat geklater van het water, alleen elke poging tot een gesprek is onmiddellijk ten dode opgeschreven. Het geluid van het klaterende water overstijgt alles. Zwijgend, sommige van ons hebben daar meer moeite mee dan anderen, drinken we onze koffie.

We bezoeken onder andere de Burcht van Saarburg, hoog boven de stad en de Saar. Het uitzicht én het verkoelende briesje maken het de beklimming waard. Na wat rond zwervingen komen we toch weer terecht in de sfeervolle Altstad. We zoeken en vinden weer een terrasje en we beginnen met het aanvullen van het verloren vocht.

Ondertussen aanschouwen we de flanerende stelletjes, de strompelende mannetjes, de smelly old ladies (how do you call it in Dutch?), dametjes met tattoos en schreeuwerig geklede Americano’s. Alles trekt aan ons voorbij. Met dat verschil, zij beginnen net en wij gaan zo aan onze siësta beginnen.

Maar voordat het zover is bestellen we nog twee pizza’s die we gevieren, bij wijze van lunch verorberen. Naast ons komt een stel Fransozen zitten, ze spreken nog minder Duits dan wij. Het is een wonderlijk stel, twee dames en een heer. De dames zijn beide zeer slecht ter been, één van hen krabbelt als een soort Quasimodo voort. Ze is behoorlijk gewichtig en haar persoonlijke hygiëne laat wat te wensen over. Helaas strijken ze neer aan het tafeltje naast ons. Maar als de wind weer wat is gaan liggen en de pizza’s geurend en wel op tafel liggen is het ergste leed alweer geleden.

Terug bij de campers hebben we de middag en de avond grotendeels, languit gelegen op onze stoelen, in de schaduw lezend en dommelend doorgebracht. Het was te warm om nog maar iets te ondernemen.