Van het één naar het ander

Vandaag starten we onze trektocht langs de Moezel. We starten in Treis, Treis-Karden was in de Romeinse tijd een belangrijk knooppunt. Het was toen de plek waar zij, tussen Treis en Karden de Moezel overstaken. Een plek die aangeprezen werd in één van de reisbeschrijvingen als bezienswaardigheid.

Ook wij steken, mét de camper, de Moezel over. Gelukkig staat óns een brug ter beschikking. We vinden een tweetal parkeerplaatsen en houden bij het achteruit inparkeren het verkeer lang genoeg op om één van de eerste files in de geschiedenis van het dorp te veroorzaken. We lopen vervolgens rond en vinden nergens ook maar iets van bewijs dat de Romeinen hier zijn geweest. We drinken een emmer koffie en, met piepende bandjes laten we Treis voor wat het is.

Tussen de hellingen gevuld met wijnranken slingeren we langs de Moezel. Ons volgende doel is, ondanks alles, Cochem. Niet persé vanwege de stad, maar vanwege de Reichsburg Cochem hoog boven de stad. Een vorige keer dat Petra en ik hier waren, hingen de toeristen hier met de benen uit de stad, en stonden de auto’s twee hoog opgesteld, zo druk was het. We spreken dan ook af dat we bij het zien van enige drukte van betekenis onmiddellijk het gaspedaal vloeren en de drukte in een wolk van onverbrande diesel achter ons zullen laten.

Maar het valt mee, we hebben héél snel een parkeerplaats. Gezien de heersende temperatuur voorzien we ons van voldoende water om de klim naar de Reichsburg Cochem aan te vallen. Het is een hele klim, maar het uitzicht maakt veel goed. Deze Burg is groter dan Burg Eltz, maar op de één of andere manier toch minder indrukwekkend. Nét als we boven zijn, wordt er een grote groep betalende toeristen naar binnen gepropt voor een rondleiding. De eerstvolgende is (pas) over een uur. We besluiten het te doen met het uitzicht en de blik op de Reichsburg.

Naar beneden gaat het een stuk makkelijker, om eenmaal beneden te constateren dat het al flink drukker is geworden. We scoren een broodje Currywurst aan de oever van de Moezel en daarna lopen we terug naar de camper. Hoe snel het drukker wordt blijkt als we, kort daarna, weer langs de worstenkraam rijden. Ze staan er nu al in rijen van drie opgesteld.

De volgende stop is bij Stellplatz Weingut Loosen in Ellenz-Poltersdorf. We staan bij een wijnboer op het erf. Bij aankomst zien we een bordje dat het vanaf donderdag hier helemaal vol is. Het blijkt nu, dat Duitsland aanstaande donderdag vrij is. Veel van haar inwoners zullen deze vrije dag aangrijpen om er een lang weekend van te maken. Om een lang verhaal kort te maken, we zijn best wel even bezig om een volgende plek te vinden. Maar in de schaduw van de luifels én het milde briesje is het desondanks goed toeven hier. We vinden uiteindelijk een plekje voor twee nachten. Al gaan we nu met wat grotere stappen langs de Moezel. Zo zie je maar dat de ene dag heel anders kan zijn dan de andere.