Veel voor weinig

Vandaag geen grote verplaatsingen, of het moet het kortstondig verplaatsen van de camper zijn. We stonden namelijk nogal met de kont (van de camper) omhoog. Dat betekende bijvoorbeeld dat je wat rustiger het bed uit moest stappen, want voor je wist hing je over het dashboard heen (hard hollend door het gangpad). Ook de diverse deuren en deurtjes hadden op deze manier wat last van de zwaartekracht. Dus de camper iets achteruit gehaald de oprijblokken neergelegd en de camper weer terug op z’n plek gereden. We staan nu aardig waterpas en dat is wel zo prettig.

Vanochtend hebben we nogmaals een deel van de wandeling van gisteren gedaan (het voelde al niet meer aan als de noordwand van de Eiger, maar is nog steeds een aardige klim). Vandaar dat halverwege het vest alweer uit kon. Tja, we gingen voor wat koeler weer en dat krijgen we ook, en eigenlijk is dat helemaal zo slecht nog niet.

Doel van de wandeling is om het dorpje Weer wat verder te verkennen en eventueel het naburige Kolsass ook met een bezoek te vereren. Daarna doen we wat boodschappen bij de Hofer, een soort Aldi. Hoewel er in Weer best leuke, en authentieke huizen staan is er verder geen middenstand van betekenis. Geen winkeltjes met lokale producten of iets dergelijks. Wellicht is de komst van de Hofer, daar ook wel debet aan.

We lopen dus door naar Kolsass, de gemeentegrenzen van beide liggen welgeteld één meter van elkaar. Kolsass is niet alleen ontdaan van enige middenstand maar ook van de authentieke huizen. De huizen zijn hier allemaal behoorlijk modern. Zo komt het dat we alweer kort na het middaguur Weer terug zijn.

Het is vandaag half bewolkt en er staat een aardig briesje. Die waait voor de camper langs. We zetten de stoelen dus achter de camper, in de zon (als hij niet schuil gaat achter de wolken) en uit de wind.

Zo heb ik in ieder geval mooi zicht op het “trekkersveld” achter ons. In de loop van de ochtend was dat helemaal leeg geraakt en dat loopt nu weer langzaam vol. Ik ben dus weer getuige van, vooral de oudere kampeerder, die schijnbaar wat meer moeite heeft om z’n kampeermiddel op de juiste plek, éxact juiste plek, te krijgen.

We zien caravans, hoera voor de mover, eindeloos heen en weer schieten totdat moeders de vrouw eindelijk tevreden is (en morgen gaan ze weer verder). We horen het snorren en ratelen van de accuboormachines waarmee de poten worden uitgedraaid, of juist weer in omdat de plek tóch niet helemaal juist gekozen was. Ook leuk om te zien is het gestoei met de raamafdekking bij de campers. Door het windje dat er staat is het een soort behangen met tegenwind. Het ding gaat alle kanten op, behalve de goede.

Ondertussen snort de eigenaar heen en weer op z’n Segway en haalt alweer de volgende klant op. Zo kort langs de route over de Brennerpas, heeft hij veel doorreizende kampeerders. Veel van hen maken ook nog gebruik van het restaurant. Wij eten vandaag ook hier. Het was Weer lekker eten voor weinig.