Een strik omheen
Door: Paul Lans
Blijf op de hoogte en volg Paul
25 Juni 2023 | Oostenrijk, Weer
Omdat we vandaag het één en ander gepland hebben slingeren we bijtijds de benen uit het bed. De eerste gang, nadat we zijn aangekleed uiteraard, is richting de wasmachine. Voor een luttel bedrag kan je hier wassen en wat schoon is hoef je thuis niet meer te wassen. Als de was in de machine zit, ga ik me scheren en Petra haalt verse broodjes. Zo burgerlijk kan camperen ook zijn.
Na het ontbijt en als de was hangt te drogen, trekken we de wandelschoenen aan en hangen we de rugzak om. We willen wandelen naar de St. Pieter Kirche in Weerberg. Dit leuke witte kerkje met rode spits torent boven de camping uit en lijkt regelrecht uit de Oostenrijk brochure te komen.
Het wordt dus wel een serieuze bergwandeling en omdat het vanmiddag warm dreigt te worden, gaan we op tijd onderweg. Rond 9:43 gaan we op pad. We hebben bordjes gezien die de richting aangeven. Lastig is wel dat de naamgeving niet altijd gelijk is. Wat de ene keer wordt aangeduid als ‘Weerberg Alte kirche’ heet op volgende bord ‘St. Pieter kirche’. Dat maakt het er niet makkelijker op.
Wat het er ook niet makkelijker op maakt is dat Petra al snel een alternatieve route bedenkt. Helaas loopt dit pad dood in de richting van het kerkje en zijn we na een uur klimmen en dalen weer bijna op het beginpunt terug
Nu toch maar de borden gevolgd. Al snel verlaten we weer het gebaande pad en verdwijnen het bos in. Maar niet voordat we eerst een paadje overwoekerd met bramenstruiken en brandnetels moeten overwinnen. We komen er dan ook beide niet helemaal ongeschonden door.
In het bos lopen we gelukkig in de schaduw. Gelukkig, want we klimmen flink. Maar soms heb je van die dagen dat je alles aankunt. Want, hoewel ik van nature niet in de wieg ben gelegd om ooit de ‘bolletjes’-trui te dragen, gaat het me vandaag goed af. Maar de beloning is er dan ook telkens naar.
Regelmatig worden we getrakteerd op adembenemende uitzichten. Ik merk dat ik telkens dezelfde foto maak. Alleen iedere keer iets hoger. Maar door het draaien rond valleien en langs steile berghellingen, krijg je af en toe hele andere vergezichten. Kortom we genieten met volle teugen.
Dan ineens zien we de kerk opdoemen, we lijken al op de juiste hoogte te zitten. We zijn er bijna, denken we. Maar tussen ons en de kerk ligt nog een dal, we slaan rechts af en bereiken zo via de bergwand de andere kant van de vallei. Nog een klein stukje omhoog, we zien de spits al. Hij lijkt bijna binnen handbereik.
Totdat we boven zijn, nog één keer omlaag én omhoog, gelukkig niet zoveel, en dan zijn we er. De setting is grandioos. Er staan wat huisjes uitgestrooid rond de kerk, terwijl de kerk hoog boven het dorp over haar zieltjes waakt.
De kerk staat op een soort terras met veel schaduw van bomen, er is een bron van vers, koel helder water én er staat een bankje met uitzicht over de Inn vallei. We kunnen de camper bijna zien staan. Een soort euforisch gevoel bekruipt ons hier op 1.082 m hoog. Wat een geweldige plek. Wat ook geweldig is, is het kerkje. Het is rijkelijk versierd met fresco’s en ziet er werkelijk schitterend uit.
We nemen plaats op het bankje, vullen onze flessen met het koele water uit de bron, lessen onze dorst en genieten in stilte van de meegebrachte broodjes. Wat een plek! Terwijl ver beneden het verkeer z’n weg zoekt naar z’n bestemming en boven ons de roofvogels roerloos rondcirkelen in een hel blauwe hemel, genieten wij van alles dat deze inspanning ons heeft geleverd. We hebben geen haast om weer af te dalen naar de dagelijkse gang van zaken.
Een afdaling die overigens beduidend minder tijd kostte. Met een uur staan we weer op de camping en nemen we plaats op het terras. We zijn 4u20m onderweg geweest. We trakteren onszelf dus op een drankje en een hausgemachte Apfelstrudel. Oh, wat smaakt een biertje dan lekker. Ook Mo stort neer, behalve de laatste 20 minuten door het dorp, heeft ze alles gelopen. Een verse bak water en wat lekkers is dan ook door haar verdient.
Ruim een uur koesteren we ons hier aan de schaduw, het verkoelende briesje en de bestelde versnaperingen. Een soort afterglow na een indrukwekkende ervaring. Deze dag, daar kan een strik omheen
-
25 Juni 2023 - 19:05
Harold:
Pieken en dalen daarna een lekker koud drankje
Hoe mooi kan het zijn .
-
25 Juni 2023 - 19:31
Cees Sleven:
Dit is echt ‘Heidi und Peter’! Alleen opa ontbreekt nog… Maar ik kan mij de euforie heel goed voorstellen. Groet!
-
25 Juni 2023 - 20:38
René :
Het gaat maar door. Het ene euforische gevoel is nog maar net verdwenen over dient zich weer een nieuwe aan. Dit lijkt een droomvakantie te gaan worden. Fingers crossed [e-1f44d]
-
26 Juni 2023 - 15:11
Anny:
wat een mooi verhaal weer om te lezen ,,,je krijgt het gevoel of je er zelf loop ,,,,hier is het te warm om te lopen dus doen we het samen met jullie ,,,,was weer leuk dank je groetjes uit bemmel
-
26 Juni 2023 - 15:11
Anny:
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
