Nuance-verschillen

We glijden door een al meer glooiend landschap, langs golvende akkers en uitgestrekte bossen. Dit voelt anders dan de bruin/groen gebrande maisvelden. Maar toch vertoeven we telkens in hele verschillende sferen. Het is heel ongrijpbaar, maar klaarblijkelijk zijn er maar kleine nuance-verschillen nodig om een heel andere sfeer te creëren. Zo voelt het het ene moment aan als Zuid-Frankrijk, terwijl het volgende moment het Oost-Duitse weer overheerst.

Wat vooral overheerst zijn de wolken. Ondanks dat ze allemaal grijs zijn toveren ze, met een schier onuitputtelijke variatie, prachtige landschappen in de lucht. Af en toe laten de wolken zich verjagen door de zon en zien we wat spetters blauw tussen het grijs.

We zijn onderweg naar Zurow, camperplaats Urlaub am Schloss. Dat klinkt heel poëtisch, maar de werkelijkheid is anders. Het ziet er allemaal wat onverzorgd uit en het grijze weer tovert de schaduwrijke plek om in een donkere grot. Over nuance-verschillen gesproken, als het bloedheet was geweest, de wereld badend in het zonlicht, had het gevoel héél anders geweest.

We besluiten door te rijden, kijken of we iets anders, beters kunnen vinden. In Wismar is, aan de haven, een camperplaats. Het is slechts 17 min. verderop. Bij die camperplaats hangen ze er nog net niet met de benen uit. Het is er stampvol en het is ondertussen gaan regenen. Tja, in dit licht klinkt een Urlaub am Schloss nog niet zo gek. We keren terug op onze schreden en plaatsen de camper zodanig dat we nog net binnen het bereik van onze stroomkabel blijven.

Na een boterham doen we een poging om op de fiets naar Wismar te gaan. Maar nauwelijks onderweg begint het weer te regenen en de donkere randen aan de wolken verderop gehuld in grauwe sluiers, voorspellen niet veel goeds. We besluiten te draaien en Wismar te laten voor wat het is. We lopen een rondje in het bos achter de camperplaats.

Hier is men bezig geweest om met paaltjes een wandelpad te markeren. Maar waarschijnlijk zijn ook de werklui met ‘Urlaub’. Het pad is behoorlijk overgroeid en de brug over het droog gevallen stroompje is bepaald nog niet klaar om grote hordes wandelaars aan te kunnen. Een kleine nuance, je kunt de brug wél gebruiken om droog naar de overkant te kunnen. Nadat we onderweg nog wat bramen te hebben geplukt, maken we in de camper een smoothie.

We lezen wat en ik schrijf m’n verslag. We lummelen de rest van de middag in en rond de camper. Nog even videobellen we Popco en Anne, ze zijn aangekomen in hun appartement in Pistoia (Italië) en geven ons een jaloersmakend inkijkje in hun verblijf daar.