Snelwegen vermijden

Ondanks de plannen om pas maandag te vertrekken, vertrekken we toch vandaag. Niet omdat het zo’n vervelende plek is. Alles was prima geregeld, al is het natuurlijk wél handig als je de reglementen goed leest. Alleen de omgeving is er weinig inspirerende. Het wordt dan ook voornamelijk als overnachtingsplek gebruikt. We gaan dus door.

Uitgerekend vandaag kwamen we erachter, over het niet goed lezen van de reglementen gesproken, dat onze ‘camping-card’ geen saldo meer had. Dat was toen we de elektra wilden opwaarderen. Het bleek dat elke keer dat we met de pas de deur opende van het sanitairgebouw er €0,50 werd afgeschreven. Dus of je alleen je neus ging snuiten, je buurman binnen liet, ging plassen, douchen of afwassen. Natuurlijk is het dan ook slimmer om tegelijkertijd te gaan of de deur voor elkaar open te houden. Tja, vele halve euro’s maken hele euro’s.

Vandaag gaan ook Popco, Anne en Tygo onderweg. Regelmatig houden we elkaar op de hoogte van onze vorderingen, al gaan zij veel sneller richting hun einddoel van vandaag. Ons doel voor vandaag ligt slechts zo’n 90 km verderop. We zijn op weg naar Radenbeck, een vlekje op de kaart vlakbij Thomasburg.

We verlaten de dorre maisvelden en rijden door het National Park Lünenburger Heide. Het is er net zo mooi als het er druk is. En niet alleen daar is het erg druk net als de snelweg die we passeren. Onze keuze om weer binnendoor te rijden lijkt een goede keuze, de radio meldt de ene na de andere Stau.

Kort voor één komen we aan bij de camping van onze keuze. Het is een kleine camping waar ze tussen 13:00 en 15:00, mittags ruhe kennen. Voordat ik door heb het hoe en wat én de eigenaresse te spreken heb is het één uur. We mogen alleen te voet de camping op om een plek uit te zoeken, de camper blijft buiten het hek. Na de administratieve rompslomp is het pas 13:30, nog anderhalf uur. Eerst eten we een broodje in de camper. Het is nu 13:55.

We lopen linksom richting de grens van het dorp en weer terug, 14:25. Dan rechtsom nogmaals een rondje én nog een keer “dwars” door het dorp, er is behalve een post voor de vrijwillige brandweer niets te zien, het is nu 14:50. We nemen plaats op het terras van de camping en eten een ijsje. Dat laatste hadden we beter niet kunnen doen. Plots “schiet” de klok door de drie uur en we zijn nog niet eens klaar met ons ijsje.

Gedreven door de ervaring zetten we rap de camper op z’n plek, zetten de stoelen buiten én maken verbinding met het internet. Te laat om live de start van de F1 Grand Prix van België te zien. Maar live kijken is tegenwoordig niet nodig, met een kleine vertraging zien we Max autorijles geven aan het hele veld. Een glorieuze overwinning is zijn deel. Vanaf de 14e plek naar de overwinning met bijna 20 sec. op nummer twee, gelukkig stond zijn navigatie niet op “snelwegen vermijden”.