Een beetje raar
Door: Paul Lans
Blijf op de hoogte en volg Paul
27 Juli 2018 | Nederland, Doesburg
Na een zweterige nacht wekt Petra mij, ruim 20 minuten voordat de wekker gaat, met de vraag: “Heb je de wekker wel aanstaan?”. Tja, dat wel, maar of ik de wekker nodig heb? Ruimschoots op tijd ben ik dus wakker, maar Petra is toch nog eerder het bed uit. Ze vertrekt met Troy. Ikzelf stap iets over zessen de camper uit en tref Petra nog net. Met ’n klein toefje gas start ik de Mini van Anne en Popco, zet de pook in ‘Drive’ en tokkel rustig de camping af. Bij de uitgang heb ik héél even de neiging om mijn linkerbeen te gebruiken, maar ik realiseer me bijtijds dat dit een automaat is.
Om 6:15 klok ik in bij de VMI en kan m’n laatste werkdag voor de vakantie beginnen. De afdeling is al in vakantiestemming, er zijn al heel wat lege plekken en vandaag is voor nog een aantal collega’s de laatste werkdag voor de vakantie. Dat zorgt toch voor een andere sfeer. Ontspannen werk ik de dag af om om 14:45 het pand te verlaten en … op Doesburg aan te koersen. Vreemd is het wel om na twee dagen camping én werken, uitgerekend nu naar huis te rijden.
Eenmaal thuisgekomen krijg ik een soort deja-vu. Weer tref ik een aantal (over)-verhitte mensen aan die in een zwembadje staan. De witte bestelbus voor de deur blijkt niet van een koerier van een internetbedrijf te zijn maar Vincent, die na z’n werk even langs komt.
Omdat niemand zin heeft om in dit warme weer in de keuken wil staan én eigenlijk ook niemand zin heeft in een warme hap, eten we een maaltijd salade. Alles is kant-en-klaar, alleen even husselen en ook een minimum aan afwas. Ondertussen maakt de ventilator overuren en proberen we contact te leggen met Prisca op Hawaii. Net op het moment dat dat lukt gaat bij haar het alarm af voor een ontruiming. Dit keer geen fake raketaanval maar een ontruimingsoefening. We spreken af om morgen opnieuw een poging te doen.
Gewapend met het fototoestel gaan we vervolgens Troy uitlaten. Op de dijk langs de IJssel lukt het nog net om iets van de maansverduistering te zien. Het lukt me, zonder statief, om een aantal foto’s te maken. Daarna is het tijd om het bed op te zoeken. De vakantie kan nu echt beginnen, ondanks dat we weer thuis zijn. Voor het brein is het allemaal wat lastig om te vatten, na twee dagen camping nu de vakantie thuis te beginnen. Een beetje raar is het ook wel.
Om 6:15 klok ik in bij de VMI en kan m’n laatste werkdag voor de vakantie beginnen. De afdeling is al in vakantiestemming, er zijn al heel wat lege plekken en vandaag is voor nog een aantal collega’s de laatste werkdag voor de vakantie. Dat zorgt toch voor een andere sfeer. Ontspannen werk ik de dag af om om 14:45 het pand te verlaten en … op Doesburg aan te koersen. Vreemd is het wel om na twee dagen camping én werken, uitgerekend nu naar huis te rijden.
Eenmaal thuisgekomen krijg ik een soort deja-vu. Weer tref ik een aantal (over)-verhitte mensen aan die in een zwembadje staan. De witte bestelbus voor de deur blijkt niet van een koerier van een internetbedrijf te zijn maar Vincent, die na z’n werk even langs komt.
Omdat niemand zin heeft om in dit warme weer in de keuken wil staan én eigenlijk ook niemand zin heeft in een warme hap, eten we een maaltijd salade. Alles is kant-en-klaar, alleen even husselen en ook een minimum aan afwas. Ondertussen maakt de ventilator overuren en proberen we contact te leggen met Prisca op Hawaii. Net op het moment dat dat lukt gaat bij haar het alarm af voor een ontruiming. Dit keer geen fake raketaanval maar een ontruimingsoefening. We spreken af om morgen opnieuw een poging te doen.
Gewapend met het fototoestel gaan we vervolgens Troy uitlaten. Op de dijk langs de IJssel lukt het nog net om iets van de maansverduistering te zien. Het lukt me, zonder statief, om een aantal foto’s te maken. Daarna is het tijd om het bed op te zoeken. De vakantie kan nu echt beginnen, ondanks dat we weer thuis zijn. Voor het brein is het allemaal wat lastig om te vatten, na twee dagen camping nu de vakantie thuis te beginnen. Een beetje raar is het ook wel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
