Een toegift

Vandaag nemen we afscheid van Duitsland, maar ook van Harold en Mariëlle. Voor hen is de koek helaas op. Maar we kijken terug op weer een mooie week waarin we veel gezien en gedaan hebben en vooral veel gelachen. Ook de twee rechter handen van Harold kwamen goed van pas. Maar voor deze vakantie zit het er voor hen op. Wij gaan nog een weekje door. Deze week zullen we in Nederland doorbrengen.

Maar zover is het nog niet. Na de grijze afsluiting van gisteren en een heldere nacht, heeft vanochtend de zon geen enkele moeite om ons te verwelkomen op deze nieuwe vakantiedag. Met het strijklicht over het bedauwde gras starten we in ieder geval uitstekend.

Met de laptop onder de arm én een dienblad met het ontbijt gaan we richting Harold en Mariëlle. We gaan gezamenlijk ontbijten en tegelijkertijd de Grand Prix van Japan kijken. Dankzij de mogelijkheid van terugkijken is het niet nodig om de wekker te zetten. Op een gerieflijker tijdstip kunnen we nu gaan kijken. Wel is het zaak dat je alle eventuele berichten hierover zorgvuldig uit de weg gaat. Dat gaat bijna mis.

Na de race én nog een laatste bak koffie is het tijd om de reveille te blazen en het ‘kampement’ op te breken. We nemen afscheid en terwijl Harold en Mariëlle verdwijnen richting Huissen stuurt Petra de camper in de richting van Beltrum. Door een zonovergoten landschap gaat het voort. Het landschap is fraai en verandert langzaam in het door mij zo geliefde coulissenlandschap.

Vlak voor Beltrum verleggen we de koers naar Groenlo om nog wat boodschappen te doen. Maar eerst maken we van de nood een deugd en lopen een rondje door het centrum en maken (zeer beperkt) kennis met de vestingwerken van Groenlo. Dit is zeker de moeite van een tweede, wat uitgebreider bezoek waard.

Op de Markt bij de Stadschpomp vinden we een zonnig plekje op het terras. Hier lunchen we ook. Het is niet druk, maar we zitten er ook niet alleen. Bij de overburen zit een groep jongelui aan een tafel met allemaal schommels in plaats van stoelen. Je kunt je een voorstelling maken van de hilariteit aan die tafel. Verder is het een gezellig samenzijn daar op de Markt de lucht vervuld van onbenullig geroezemoes. Zoals een zonnige zondagmiddag hoort te zijn.

Met de noodzakelijke boodschappen komen we aan bij camperplaats Erve Roos, Erve Kots hebben we maar links laten liggen. Alleen de naam al. We staan heerlijk in het zonnetje met een vrij uitzicht over de velden. Er is een douche en een toilet én we hebben hier net de schoonwatertank weer bijgevuld.

Met de stoelen in de zon, de benen omhoog en een goed boek onder handbereik is het heerlijk toeven. Voeg daar een glaasje wijn en wat blokjes kaas aan toe en de dag kan niet meer stuk.

Rond half vijf lopen we een rondje en raken verzeild in Beltrum. Met een lekker softijsje in de hand vinden we onze weg terug naar de camper. Zo langzamerhand wordt het tijd om wat van de boodschappen aan de pan toe te vertrouwen. Alles verdwijnt sissend in de pan en de lucht raakt bezwangerd van heerlijke aroma’s. Eten doen we binnen de temperatuur begint al wat te zakken. Je zou bijna vergeten dat we niet alleen afscheid hebben genomen van Duitsland en Harold [e-38] Mariëlle maar dat we dat ook al van de zomer hebben gedaan en dat dit een heerlijke toegift is.