Verrassing nr 2
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Paul
22 Juli 2011 | Italië, Montecatini Terme
Dat lijkt een eitje, we hebben immers de 600 km vanaf Frankfurt naar Abtenau ook in een middag gereden. Vol goede moed gaan we dan ook op pad. De TomTom geeft aan dat we om 16:30u aankomen in Italië. Onder een blauwe, licht bewolkte lucht rijden we richting ons verste reisdoel van deze vakantie. Het ziet er natuurlijk heel vriendelijk uit dat zonnetje, maar daardoor loopt de temperatuur in de auto al snel op. Om het enigszins behaaglijk te houden in de auto moeten dus de ramen een stukje open. Daarmee daalt de gevoelstemperatuur wel, maar door de herrie is het weer minder comfortabel. Wat zijn we toch verwent met een airco.
Dat dit zijn tol gaat eisen, mag duidelijk zijn. De eerste uren van de reis kruipen voorbij, het lijkt maar niet op te schieten. Ook de TomTom lijkt het met ons eens te zijn en stelt de eindtijd telkens bij. Toch vreemd, we hebben geen oponthoud, we pauzeren zo kort mogelijk en eten en drinken doen we in de auto. Pas als we ruim 300km achter de rug hebben lijkt er schot in te komen. Wel moeten we nog het bochtige stuk, vol tunnels van de A1 richting Florence nog door. Het is hier, net als het stuk richting Venetië, behoorlijk druk met vrachtwagens. Daardoor is het soms lastig om, met de vouwwagen erachter, deze in te halen. Maar ondanks alles gaat alles prima. Wel is het erg warm in de auto.
We komen aan bij het knooppunt A1 en de A11. Deze laatste loopt van Florence via Pisa naar Livorno. Onze TomTom is niet duidelijk genoeg met z’n aanwijzingen en we missen de afslag!! We moeten dus 6 km door voor de volgende afslag. Helaas duiken we onmiddellijk na de gemiste afslag in een file. Als gevolg hiervan doen we er 45min over om bij deze afslag te komen. Tel dit op bij het feit dat we al een aantal uren (>5u) in de auto zaten, dat het erg warm was en dan snap je dat de gevoelstemperatuur “iets” opliep.
Eenmaal bij de afslag gaf de TomTom aan dat hij terugwilde keren naar het punt waar het allemaal mis ging. Maar Petra had daar andere gedachten over en bleef op de ingeslagen weg rijden. Als gevolg hiervan liep de eindtijd alleen maar op. Dus werd besloten om ook hier de eerstvolgende afslag weer te nemen en terug te keren op onze schreden. Eenmaal terug op de A1 heeft Petra de auto nog op een pechstrook neer gezet, ze moest zo ontzettend nodig plassen, Prisca trouwens ook. Minutenlang heeft het daar geklaterd op het asfalt.
Toen we eenmaal weer aanbeland waren op de A11 gaf de TomTom, via de TMC/RDS, aan dat ook hier een file stond. De prognose was een vertraging van maar liefst 46min. Daarmee kwam onze aankomsttijd na de afgesproken 19:00u te liggen. Dus heb ik contact gezocht met de camping en gezegd dat we mogelijk later zouden zijn. Gelukkig zat overigens de TomTom er flink naast en uiteindelijk reden we 3 minuten voor zeven. De camping op.
We hebben voor de komende dagen een heel klein plekje bovenin toegewezen gekregen. De luifel van de vouwwagen hebben we maar niet opgezet, want de ruimte tussen de “voordeur” van de tent en de achterdeur van de auto, die alleen in de lengte op ons plekje past, is slechts een meter. Aan de linkerkant van de vouwwagen kunnen we er niet meer langs zo dicht staan we langs de ‘grens’ en rechts hebben we een meter. Maar we staan, het is zonnig en droog en a.s. maandag gaan we naar onze comfortplek, met eigen sanitair en douche. Vanavond eten we Pizza in het restaurant bij de camping. Die is prima, al moeten we wel wat geduld hebben voordat we geholpen worden. Nog voor tienen gaat bij ons het licht uit en wordt het al heel snel stil.
-
25 Juli 2011 - 15:40
Rene:
Jullie vertrouwen in Tom Tom zal wel een deukje hebben opgelopen. Ik hoop dat jullie op je op je comfortplek beter thuis zullen voelen. Kamperen is af en toe ook een beetje afzien, maar... dat maakt kamperen tot kamperen: go with the flow
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley