Hoe een vakantie ook kan beginnen

Vandaag is onze vakantie dan begonnen en wel op een, voor ons, wat vreemde manier. Een aantal oorzaken lagen hieraan te grondslag. Te weten:
a) De deelname van de kinderen aan het Europese jeugdkampioenschap behendigheid ging niet door.
b) De airco van onze bus is kapot, reparatie vinden we, gezien de leeftijd van de bus te duur en
c) Popco moest donderdagochtend zijn rapport op halen.
Wat heeft dat te maken met een vreemde start van de vakantie, zullen jullie misschien denken.

a) Het Europese jeugdkampioenschap word dit jaar in Nederland georganiseerd op 16/17 juli. Dus hadden we de camping in Slovenië pas op dinsdag 19 juli besproken. Maar omdat het voor Popco en I-go nog duidelijk te hoog gegrepen is om deel te nemen en Troy begin dit seizoen rugproblemen had ging de deelname dus niet door. We hebben dus een gapend gat van zes dagen tot ons verblijf in Slovenië.

b) Daarbij komt dat de airco van de bus niet werkt. Dat betekend dat als het goed weer is het erg warm wordt in de auto (ramen open zorgt wel voor enige verkoeling, maar ook voor een hoop herrie). Daardoor zou de reis wel eens wat vermoeiender kunnen worden. We willen dus grote afstanden in één keer vermijden.

c) Omdat Popco het onnodig spannend heeft gemaakt of hij wel of niet overgaat op school willen we (uiteraard) wachten op zijn rapport en pas dan vertrekken. Maar we willen wel donderdag vertrekken zodat we kunnen proberen de meute voor te zijn.

Dit alles heeft ons doen besluiten om de heenweg naar Slovenië in “behapbare” brokken op te delen en de reis erheen als vakantie te zien. We vatten het plan op om in Abtenau, Oostenrijk een wat langere tussenstop te maken. Dan kunnen we meteen het drukke weekendverkeer door de Tauerntunnel vermijden en vandaar uit dinsdag naar Slovenië te rijden.

Ook voor de rit naar Abtenau nemen we de tijd, we willen daar zaterdag aankomen. Dat betekend dat we voor de rit van zo’n 900 km drie dagen (eigenlijk twee en een half) de tijd hebben. Dat maakt dat deze vakantie anders start dan normaal. Maar vooral ook het feit dat Popco niet meegaat deze keer. Hoewel we er het volste vertrouwen in hebben dat hij het goed gaat doen thuis is het toch vreemd als we, midden op de dag (13:00u), in de stromende regen en een striemende wind op weg gaan. Wel overigens met de wetenschap dat de eindspurt van Popco net voldoende is geweest om z’n overgang naar het tweede jaar veilig te stellen.

Als na tig kilometer het vreemde gevoel is weggezakt, het gestopt is met regenen, maakt een zeer relaxed gevoel zich van ons meester. Wat een heerlijk gevoel dat we maar zo’n 300 km hoeven te rijden, meer mag natuurlijk altijd. Op ons gemak ploegen we door Duitsland heen, nauwelijks geplaagd door vertragingen. Die twee vertragingen die we wel oplopen mogen eigenlijk geen naam hebben. Ook de nieuwe navigatie-miep, ’n TomTom, doet z’n werk naar behoren. We besluiten, inmiddels in een zonnetje rijdend, door te gaan tot vlak voorbij Frankfurt. Dan hebben we morgen geen last van een eventuele ochtendspits. We staan dus nu op campingplatz Mörfelden (Mörfelden-Waldorf) en hoeven morgen ook slechts 300 km te rijden. Dus vroeg opstaan is niet noodzakelijk.