Een mooie dag

De rust neemt overduidelijk de overhand, om 8:45 aanschouwen wij vandaag pas het ochtendlicht. Ditmaal is het een bewolkte ochtend, maar ondanks wat onschuldig gespetter vannacht is het nu weer droog. 

Vandaag gaan we met de fiets naar Burgwerd om van daaruit zo’n negen kilometer te wandelen. Omdat in de folder de diverse routes met kleuren werden aangeduid namen wij aan dat dezelfde kleur gebruikt zou worden voor de aanduiding ter plekke. Niets was minder waar, elke vorm van routeaanduiding ontbrak en we moesten het doen met een weinig gedetailleerd kaartje. Daarnaast liep een groot deel van de route over de openbare weg. Dit maakte deze route niet tot één van de meest boeiende routes. 

Door het ontbreken van de routeaanduidingen liepen we, daar waar de route (eindelijk) van de openbare weg af week, door naar een volgende dorp. Aan de hand van een fietsknooppuntenbord kwamen we erachter dat we verkeerd liepen. Dat dit maar goed ook was wisten we toen nog niet. Op de terugweg ziet Mariëlle, verderop in het weiland en pal naast de sloot, een koe liggen. Het beest lijkt vast te zitten in de modder. 

Daarop verdwijnt Mariëlle het weiland in om poolshoogte te nemen en zo nodig de boer te waarschuwen. Inderdaad blijkt het arme beest vast te zitten en de boer wordt gealarmeerd. Even later zijn we getuige van de reddingsoperatie om de koe weer op het droge te krijgen. Niet bepaald zachtzinnig wordt het dier met de trekker aan één poot uit haar benarde positie bevrijd. Enigszins hinkend strompelt zij daarna richting de stal. 

Na deze levensreddende operatie ziet de wereld er letterlijk ineens anders uit. De zin breekt door en de openbare weg maakt ruimte voor een fietspad langs een meanderend beekje. We lopen richting Bolsward en lopen noodgedwongen door de buitenwijken. Ook nu is het weer gokken hoe de route loopt. Gelukkig gaat de route weer over in een fietspad door het groen. We lopen terug naar onze fietsen en trakteren onszelf op een ijsje. 

Op de terugweg doen de dames nog wat boodschappen in Wommels. De dames zeggen alleen brood nodig te hebben, maar komen met een kar vol weer terug. De mannen staan buiten en beschouwen de diverse reacties van mensen als ze geconfronteerd worden met het feit dat één van de deuren van de super afgesloten is. Dat blijkt bijzonder vermakelijk. 

Eenmaal terug bij de campers is het al rond vijven. In het zonnetje en na gedane “arbeid” is een koud biertje een welkome traktatie. Later eten we gezamenlijk aan de picknicktafel. Het was weer een mooie dag.