Verdriet
Blijf op de hoogte en volg Paul
25 September 2019 | Duitsland, Aue
De tranen van Praag laten ons koud, we verlaten de toeristen hysterie en gaan weer op zoek naar rust en natuur. Terwijl de ruitenwissers de tranen die ons zicht vertroebelen wegvegen zijn we alweer op pad. Op het moment dat we de bebouwing, en het restant van de ochtendspits, achter ons laten slaken we een zucht van verlichting. We hebben weer ruimte en kunnen van ons af kijken. Heel Tsjechië lijkt verdrietig om ons vertrek. Maar dit is dan wel de eerste regen van betekenis.
We rijden door Kolec. Een dorpje met veel oude (bedrijfs)-gebouwen, de meeste kunnen wel ‘n likje verf gebruiken. Maar toch heeft het in al z’n armoedigheid wel iets charmants. We stoppen langs de kant en drinken onze koffie. Om daarna, iets verderop, de ‘7’ op te draaien. Het tegemoet komende verkeer wordt opgehouden door ‘n vrachtwagen die bergopwaarts, midden op de weg, de geest heeft gegeven. We rijden langs een eindeloze rij auto’s die niet verder kunnen. Voorbij de laatste uit die file gaan voor óns de rem- en alarmlichten aan. Het valt gelukkig mee. Het gaat om een tijdelijk stoplicht bij wegwerkzaamheden. Die heeft aan de andere kant andermaal voor een file gezorgd. Met ‘n zucht van verlichting constateren we bovenop de heuvel, dat de weg voor ons vrij is.
Lunchen doen we pal op de Tsjechisch/Duitse grens in Bärenstein. Wij staan met de camper in Duitsland en de camper van Harold en Mariëlle staat nog in Tsjechië. Nog éénmaal toont Tsjechië haar “verdriet” en moeten we hollen naar de deur. Nog 36 km en dan zijn we in Bad Schlema, ons reisdoel van vandaag.
Op ‘n luttele 18 km vóór onze bestemming doemt het “ omleidingspook” weer op. Onze route is afgesloten en er is geen alternatief. Kilometerslang probeert onze navigatie ons te bewegen tóch om te keren. Om het uiteindelijk op te geven en ons een alternatieve route te bieden. Als straf voor onze ongehoorzaamheid wordt wel de eindtijd verlaat. Maar op camping Silberbach wacht ons een warm onthaal. Het wolkendek breekt open, toont ons haar blauw en de zon doet de rest.
-
25 September 2019 - 22:53
Anny:
hoi hoi ,,hoe oud waren jullie toen geleerd hebt om te luisteren ,,,,,,,en wie het niet doet moet op de blaren zitten en vandaag langer dan de bedoeling was ,,,,,file ,,file ,,,,ook in Duitsland ,,,,ook weer boodschappen gedaan zag ik ,,en de windmolens rijzen ook weer op aan de horizon ,,het begint al weer een beetje op Holland te lijken ,,,nog een paar gezellige dagen gewenst ,,,hier is het al regenachtig en winderig ook voor het weekend voorspeld ,,,,,groetjes Anny en Jo -
26 September 2019 - 10:23
Cees Sleven:
Vandaag weer een heel ander avontuur. Inderdaad, je maakt wat mee! Tegenover het “verdriet” daar, stond “vrolijkheid” hier door de korte logeerpartij van Troy. Rust, nieuwsgierigheid en een steeds kwispelende staart lieten blijken dat de logé het hier naar zijn zin had. Dat je dat maar weet! Groet!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
