Observeren

Eerst moeten we vandaag weer proviand inslaan. Daarom eerst langs bij de Lidl (alweer). De dames gingen de boodschappen doen terwijl de heren buiten in de zon de zaken daar konden aanschouwen.

Zo ná de vakantie periode is het op ‘n doordeweekse dag, de grijze brigade die de ‘macht’ overneemt. Dat is aan alles te merken, de manier waarop ze aan komen rijden, of het parkeren. Bij voorkeur NIET achteruit inparkeren, twee- of driemaal rond rijden voordat het juiste plekje is gevonden. En als dat plekje gevonden is gebruiken we het liefst twee vakken. Ja, parkeren is een vak, geen twee.

Tegenover ons komt ‘n ouder echtpaar staan. Ze blijven in de auto zitten. Na verloop van tijd echter gaan beide deuren open, maar de inzittenden blijven zitten. Dan kringelt er sigarettenrook uit de geopende portieren. En dat is het moment dat mijn fantasie met me op de loop gaat. “Wat hebben ze gedaan dat, dat sigaretje werd opgestoken”. De verdere details die uit mijn brein ontsproten zal ik maar niet vermelden, misschien heb ik jeugdige lezers.

Daarna rijden we naar Quedlinburg. Eerst zoeken we een terrasje voor eine Tasse Kaffee mit Küchen. Terwijl we zitten mag ik graag mensen observeren. Op het terras naast ons arriveert ‘n ouder echtpaar. Zij verdwijnt meteen naar binnen voor het toilet. Hij zoekt ‘n plekje op het terras, half zon/half schaduw, en laat zich genoegelijk in z’n stoel zakken. Zijn rust is van korte duur, als vrouwlief arriveert vraagt ze hem, hardop, waar hij mee bezig is en gaat vervolgen, pontificaal aan een ander tafeltje zitten. De toon is gezet.

Op het plein waakt de plaatselijke hermandad (politie) over het wel en wee van de wandelaars. Alle fietsers worden aangehouden, aangesproken en wordt ze ‘n foldertje aangeboden. Wat opvalt is dat één van de agenten, een oudere man die samen met een jonge agente loopt, de heren anders tegemoet treedt dan de dames. Bij de heren gaat z’n buikje vooruit, kruist hij de armen boven z’n buikje en staat autoritair z’n verhaal te doen. Heren die door z’n partner zijn aangehouden krijgen van hem alsnog ‘n preek. Uiteraard met de armpjes ...

Zijn het echter fietsende dames, gaat het buikje niet vooruit (misschien houdt hij ‘m zelfs in) en blijven de armen langs het lichaam. Zijn houding is plotsklaps niet meer autoritair. Vermakelijk om te zien.

Verderop loopt ‘n gids met ‘n groep jongelui. Hoewel ze echt haar best doet dwaalt de aandacht van de jongelui al snel af. Een aantal lijkt ondertussen al op zoek te zijn naar ‘n koffieshop. Vlak voordat de groep uit elkaar valt roept de gids iedereen weer tot de orde en gaan ze verder.

Ook wij gaan verder en vergapen ons aan mooie vakwerkgevels, torentjes én passanten. Bij het straatnaambordje “Judengasse”, vraag ik me af of deze uitkomt op de Zyklon Platz. Maar zonder gekheid, Quedlinburg is een erg mooie stad die zeker de moeite waard van het bezoeken was.

Om de laatste overblijfselen van de grens die Duitsland jarenlang verdeelde te zien, gaan we naar Sorge. Harold en Petra blijven bij de camper, terwijl Mariëlle en ik op pad gaan. Het is ‘n stukje lopen door het bos, maar door het ontbreken van bewegwijzering lopen we, heen en weer, een uur voor niets door het bos.

Terug bij de camper ontdekken we toch nog ‘n bordje. Dat voert ons inderdaad naar het Grenzlandschaft. We zien een deel van het originele hekwerk. Voor de overige bezienswaardigheden moeten we nóg verder lopen. Ze zijn in ieder geval nog niet in zicht. We besluiten de handdoek in de ring te gooien en gaan terug naar de camper.

Vanavond en vannacht verblijven op camping Am Waldpark in Zorge. Na weer een schitterende rit door de Harz komen we hier. Ter afsluiting van een zonovergoten dag eten we lekker buiten voor de campers.