Ruhetag

Na de inspanningen van gisteren gaan we het vandaag wat rustiger doen. Dat betekent we starten rustiger, ontbijten rustiger en voordat we vertrekken wordt de vuilwatertank geleegd en de schoonwatertank gevuld. Na ‘n bezoek aan de Lidl is ook de voorraadkast weer gevuld en gaan we op pad.

Eerst rijden we naar Wernigerode, voor koffie en ‘n Baumkuche, ‘n lokale lekkernij. Om deze lekkernij, vóór het bestellen te kunnen zien moeten we even naar binnen. Terwijl ik om de tafel heen loop probeer ik een plexiglas bord van de muur af te lopen. Maar de vier schroeven waarmee het ding aan de muur zit houden weerbarstig stand waardoor het bord een lelijke kras op m’n arm achterlaat.

Gelukkig is de koffie warm en de Baumkuche heerlijk. Dat vormt een spreekwoordelijk doekje voor het bloeden. Hoewel het pas een uur of elf is, is het al aardig warm (zelfs in de schaduw). Terwijl wij de uitgestalde waar nuttigen komen een aantal andere gasten voorbij waggelen. Gezien hun omvang zijn ze hier al vaker geweest. Ondanks dat verdwijnen zij ook achter ‘n berg zoeternij.

Daarna is het tijd om naar de Titan hangbrug te gaan. Met de navi op “snelwegen vermijden” worden we op schitterende bergwegen getrakteerd. Aan de her en der geparkeerde auto’s zien we dat we in de buurt komen. Dat geeft meteen aan dat het véél drukker is dan verwacht. Het lijkt erop dat we de campers niet kwijt raken. Na overleg rijden we door naar de camperplaats en proberen we het morgen weer.

De camperplaats Parking an der Bode in Thale is onze bestemming. We treffen daar een prachtige camperplek aan de rand van een parkeerplaats, pal aan de rivier de Bode. Terwijl het water zachtjes aan ons voorbij kabbelt zitten we heerlijk in de schaduw van onze luifel. Eten doen we aan de picknicktafel naast de camper. En verkneukelen doen we ons aan ‘n landgenoot die toch ‘n aantal keren moet steken om z’n camper op ‘n plek te zetten die minimaal twee (2!) keer zo groot was dan z’n camper. Slechts onderbroken door overleg met z’n eega over wat nu de juiste positie zou zijn.

De rest van de middag hebben we, pseudo-lezend (dat is lezen met de ogen gesloten) doorgebracht. Daarna maken we ‘n wandeling door het dorp. Onderlangs heen, en bovenlangs terug, een hoogteverschil van ruim 100 meter. Het uitzicht over de rest van het dorp en het dal van de Bode laat zich raden. Gezamenlijk sluiten we deze mooie, rustige dag af gezeten aan de picknicktafel.