De Balans

Dinsdag 5 augustus, de voorlaatste dag van de vakantie. Hoewel “officieel” donderdag pas de laatste dag zou zijn hebben we dat met één dag ingekort. Tijd voor niet alleen een kort verslag van deze dag, maar ook een kleine terugblik op wat is geweest.

Eerst de dag van vandaag tot en met nu. Vandaag werden we weer eens wakker onder een hemelsblauwe lucht. De buitentemperatuur is al lekker. Buiten is het wel een kale boel. We hebben uit voorzorg de stoelen en de tafel opgeruimd en de luifel ingedraaid. Nu bijna alles droog is, alleen de isolatiemat nog, willen we geen risico lopen met “de druppelaar in de hemel”. Maar gelukkig zijn de voorzorgsmaatregelen niet nodig gebleken.

Douchen op de camping kost hier maar liefst E 1,--, tja dat vinden we net wat te gek, bovendien zijn de beschikbare douches bezet. Dus maar in de camper de badkamer gebruikt. Dan is het tijd voor een kleine wandeling.

Op de camping is geen brood te krijgen, maar ik heb wel een poster gezien van een winkel in dezelfde straat van een kleine supermarkt met vers brood van de warme bakker. Tijdens een verkenning gisteravond hebben we deze al ‘gespot’. Nu ligt het dorpje Ransdaal, gem. Voerendaal, aan de Ransdalerstraat.

Deze straat is, zoals vele straten in Limburg, tegen een helling op. De camping ligt bijna bovenaan en de bedoelde winkel ligt een aardig stukje lager. Dat wil zeggen dat de tocht naar de winkel toe eigenlijk heel makkelijk is. Je laat de zwaartekracht, gecontroleerd, z’n werk doen. Bovendien zijn er hele mooie (voormalige) boerderijen te zien. Velen zijn voorzien van een binnenplaats met een poort aan de straatzijde. Zo te zien hebben de boeren hier plaats moeten maken voor de beter gesitueerden. Maar zoals wel valt op te maken uit m’n verhaal, de weg terug naar camping is toch wel een echte ‘kuitenbijter’.

We halen dus vandaag ons brood zelf op en zien hoe een echte dorpsuper te werk gaat. Achter de toonbank van het vlees en brood staat de ‘vrouw-des-huizes’. Zorgvuldig worden de gevraagde waar uit de vitrine gehaald, gesneden, gewogen en weer opgeborgen in de vitrine, voordat het volgende product kan worden besteld. Hier nog geen gejacht en gejaag, alles heeft z’n plaats en tijd.

Als we uiteindelijk de gevraagde broodjes in de papieren zak hebben, de prijs wordt buiten op de zak geschreven als ook de benodigde vleeswaren, begeven we ons naar de kassa. Zoonlief neemt even voor vader waar en alles wordt netjes op de kassa aangeslagen. Alles begeleid door het zangerige Limburgs accent. De broodjes bleken overigens prima, al waren het geen croissants.

Omdat je niet vanuit Limburg kunt vertrekken zonder een echte vlaai, gaan we nog op zoek onderweg naar een zogenaamde echte bakker. Maar ook de kaalslag onder de detaillisten heeft in Limburg z’n slachtoffers gemaakt. Vele winkels staan leeg. De eerste ‘bewoonde’ bakker, getooid met vlaggen en al blijkt, net als wij, op vakantie te zijn. Hopelijk heeft hij beter weer dan wij hebben gehad. Gelukkig hebben we bij de tweede bakker meer geluk.

Nu zetten we koers naar Schijndel. We gaan naar De Wit, een grote vrijetijdsmarkt (zoals dat tegenwoordig heet). De modderige kampeerplaatsen hebben ervoor gezorgd dat onze oprijblokken gescheurd zijn. Ook wil ik een haspel halen voor de elektrakabel. Het telkens opbossen van de kabel zorgt voor verdraaiingen in de kabel. Bovendien het telkens ontrafelen van de kluwen draad ben ik ook een beetje beu. We gaan dus weer op pad en kunnen met grote vreugde melden dat de gewenste artikelen zijn aangeschaft.

Nu zetten we koers naar Giesbeek, zo’n 7 km van huis. Van Prisca hebben we namelijk duidelijke instructies gehad niet te vroeg thuis te komen. Ik weet niet goed wat ik hiervan moet denken. Maar als een soort geintje gaan we dus héél dichtbij huis nog één keer kamperen deze zomervakantie. Het weer is (eindelijk) fantastisch.

Maar niet alles gaat zonder slag of stoot . We willen namelijk vanavond uit eten gaan. We gaan dus op de fiets naar Giesbeek. Het eerste restaurant dat we treffen is gesloten. Het tweede blijkt een Pools restaurant te zijn. Na een blik op de houten menukaart rekenen we het drinken af en vertrekken naar de volgende tent. Die verkoopt alleen maar pannenkoeken en de derde is een soort kantine waar geen sfeer hangt. Het is hier dat Petra ontdekt dat ik klaarblijkelijk op de fiets onder vuur ben genomen door een vogel. M’n witte korte broek zit onder de rode spetters, net zoals m’n rechterschoen en m’n linker schouder. Ik loop er dus weer fraai bij. Maar goed we gaan nog verder weg van de camping en komen eindelijk bij een behoorlijk restaurant.

Hier krijgen we te horen dat het erg druk is en dat het “iets” langer kan duren dan normaal. Maar we zijn bijtijds dus we hebben de tijd. Maar het duurt wel erg lang, de tafels om ons heen waren later bezet en krijgen eerder ons eten. Ik informeer dus nog maar eens hoe het er mee staat. Uiteindelijk duurt het vijf kwartier voordat we ons eten krijgen. Peet is al over d’r honger heen. Uit coulance wordt, als goedmakertje, de rekening verlaagd en kunnen we terug naar de camper.

Want vanavond komen de kids op bezoek, die vlaai moet natuurlijk wel op. Vincent neemt ze mee onder het mom “McFlurry-eten-bij-de-Mac”. Samen met Wolly, Marcel en Ilse sluiten we zo de vakantie af. Popco en Prisca zijn super verrast en de begroeting is supergoed. Twee jonge mensen die deze vakantie grote stappen hebben genomen richting volwassenheid. Ik ben in ieder geval onwijs trots op ze.

Dan de balans van onze vakantie. Vandaag is dag 20 van onze vakantie, wanneer we morgen dus thuis komen zijn we 21 dagen op pad geweest. Van die 21 dagen hebben we 8 mooie dagen gehad, waarvan we er 3 grotendeels in de auto hebben doorgebracht. We hebben 13 campings bezocht (Johan en Marleen maar 10!), hebben 12 keer de tent op- en afgebroken en zijn we in 6 landen geweest. We hebben zo’n 10 grensoverschrijdingen gehad, met name tussen Luxemburg en de camping in Prüm switchten we regelmatig van Duitsland naar België en weer terug.

Gedurende de vakantie zijn er circa 57 croissants gegeten, 34 kaiserbrötchen en 63 stokbroden. Dit geheel is weggespoeld met ongeveer 195 liter water en zo’n 29 flessen rode wijn, twee flessen Aperol en liters Cola. Tijdens onze vakantie is er 84 tot 104 mm regen gevallen. Ondertussen hebben we 3.016 km gereden.

Ondanks de vele regen, en ondanks het vervroegde vertrek hebben we een geweldig leuke vakantie gehad. We hebben héél veel gezien en veel gelachen. Johan, Marleen en Petra bedankt voor een heerlijke vakantie, aan jullie gezelschap heeft het zeker niet gelegen.

Ook hebben we onze eerste ervaringen met het trekken met een camper zo opgedaan. We hebben er zeker van geleerd. Een aantal dingen zullen we de volgende keer zeker anders doen. Zo is je eind bestemming (van die dag) niet heilig. Haal je het niet, dan haal je het de volgende dag wel. Doel is de reis en niet het einddoel. Maak daarom niet teveel kilometers, of uren op een dag, maar stop bijtijds en schroom ook niet om onderweg te stoppen als je iets moois ziet. Eerlijkheidshalve moet ik wel zeggen dat sommige (marathon)-etappes werden ingegeven door de vlucht voor het slechte weer. Helaas leek dat dit jaar met ons mee te reizen.

Aan iedereen die een reactie heeft achtergelaten op mijn schrijverij, bedankt hiervoor. Het is elke keer, als er WiFi is, leuk om jullie reacties te lezen. Dit is, voor deze vakantie, het laatste verslag en wie weet tot een volgende keer.