Afscheid
Door: Paul Lans
Blijf op de hoogte en volg Paul
03 Augustus 2014 | Frankrijk, Ludres
Vandaag iets eerder, als het goed is, ons verslag van een vreemde dag. Maar laat ik bij het begin beginnen.
Vanochtend waren Petra en ik bijtijds op om te bemerken dat onze “verstekeling” weer terug was. “De druppelaar uit de hemel” deed weer de hele nacht van zich spreken. Tja, hoeveel regen kan een mens krijgen tijdens z’n zomervakantie. Vlot werd het ochtendritueel afgewerkt, Johan en Marleen waren ondertussen ook wakker. Gewekt door het geluid van onze schuifdeur. In de regen wordt de tent opgeruimd en de camper reisvaardig gemaakt. Het wachten is dan op het brood, dat zou om 8:15 uur klaar liggen. Dat duurt iets langer. Maar om 9:10 rijden we weg.
TomTom leidt ons al snel naar de D117 een wonderschone weg langs allerlei luisterrijke plekjes, prachtige vergezichten en slaperige dorpjes richting de Jura. Jammer is wel dat het (bijna) geen moment echt droog is. Maar ondanks dat genieten we van het geboden uitzicht en rijden na circa een uur de N83 op richting Besançon.
Vanwege een sanitaire stop voor Petra, zetten we de camper op zo’n 40 km voor Besançon aan de kant. We maken er meteen een koffiepauze van en draaien de stoelen in de camper bij zodat we deze (noodgedwongen) binnen kunnen nuttigen. Tijdens de koffie blijkt dat Johan en Marleen het eigenlijk niet meer zien zitten. Volgens de weervoorspellingen is, en blijft, het de komende dagen slecht weer en dat opgeteld bij de vele regendagen die we er al op hebben zitten …
Om een lang verhaal kort te maken, in onderling overleg wordt besloten dat wij de reis naar huis voortzetten zoals gepland en dat Johan en Marleen de snelweg opzoeken en vanaf hier in één keer naar huis doorrijden. Een voortijdig einde aan onze gezamenlijke vakantie, maar wel begrijpelijk na zoveel slecht weer en enkel een Quechua-tentje om je in terug te trekken. Het bakkie koffie wordt dus meteen het afscheid, dat voelt best vreemd. Want ondanks het slechte weer hebben we het ontzettend gezellig gehad de afgelopen twee-en-een-halve week.
Na de hervatting van de reis duurt het nog tot circa 13:50u voordat het eindelijk helemaal droog wordt en we weer schaduwen kunnen zien van een dapper zonnetje dat probeert z’n licht te laten schijnen op de geplaagde vakantiegangers.
Op het moment van schrijven, ik schrijf dit ‘en route’ is het nu 14:30 en we zitten zo’n 15 km voor Nancy en we hebben er inmiddels 450 km opzitten. Ondanks het gebruik van de Route National, het gebrek aan haast en de mooie vergezichten waarop we worden getrakteerd schieten we behoorlijk op. Het oorspronkelijke plan was om vanavond gezamenlijk uit eten te gaan, maar dat is met ’n tweeën toch ineens minder leuk. We gaan op zoek naar een Mac, voor WiFi en een snelle hap. Dan eten we vanavond wel de overgebleven stokbrood en wat we verder nog in de camper vinden.
Vanochtend waren Petra en ik bijtijds op om te bemerken dat onze “verstekeling” weer terug was. “De druppelaar uit de hemel” deed weer de hele nacht van zich spreken. Tja, hoeveel regen kan een mens krijgen tijdens z’n zomervakantie. Vlot werd het ochtendritueel afgewerkt, Johan en Marleen waren ondertussen ook wakker. Gewekt door het geluid van onze schuifdeur. In de regen wordt de tent opgeruimd en de camper reisvaardig gemaakt. Het wachten is dan op het brood, dat zou om 8:15 uur klaar liggen. Dat duurt iets langer. Maar om 9:10 rijden we weg.
TomTom leidt ons al snel naar de D117 een wonderschone weg langs allerlei luisterrijke plekjes, prachtige vergezichten en slaperige dorpjes richting de Jura. Jammer is wel dat het (bijna) geen moment echt droog is. Maar ondanks dat genieten we van het geboden uitzicht en rijden na circa een uur de N83 op richting Besançon.
Vanwege een sanitaire stop voor Petra, zetten we de camper op zo’n 40 km voor Besançon aan de kant. We maken er meteen een koffiepauze van en draaien de stoelen in de camper bij zodat we deze (noodgedwongen) binnen kunnen nuttigen. Tijdens de koffie blijkt dat Johan en Marleen het eigenlijk niet meer zien zitten. Volgens de weervoorspellingen is, en blijft, het de komende dagen slecht weer en dat opgeteld bij de vele regendagen die we er al op hebben zitten …
Om een lang verhaal kort te maken, in onderling overleg wordt besloten dat wij de reis naar huis voortzetten zoals gepland en dat Johan en Marleen de snelweg opzoeken en vanaf hier in één keer naar huis doorrijden. Een voortijdig einde aan onze gezamenlijke vakantie, maar wel begrijpelijk na zoveel slecht weer en enkel een Quechua-tentje om je in terug te trekken. Het bakkie koffie wordt dus meteen het afscheid, dat voelt best vreemd. Want ondanks het slechte weer hebben we het ontzettend gezellig gehad de afgelopen twee-en-een-halve week.
Na de hervatting van de reis duurt het nog tot circa 13:50u voordat het eindelijk helemaal droog wordt en we weer schaduwen kunnen zien van een dapper zonnetje dat probeert z’n licht te laten schijnen op de geplaagde vakantiegangers.
Op het moment van schrijven, ik schrijf dit ‘en route’ is het nu 14:30 en we zitten zo’n 15 km voor Nancy en we hebben er inmiddels 450 km opzitten. Ondanks het gebruik van de Route National, het gebrek aan haast en de mooie vergezichten waarop we worden getrakteerd schieten we behoorlijk op. Het oorspronkelijke plan was om vanavond gezamenlijk uit eten te gaan, maar dat is met ’n tweeën toch ineens minder leuk. We gaan op zoek naar een Mac, voor WiFi en een snelle hap. Dan eten we vanavond wel de overgebleven stokbrood en wat we verder nog in de camper vinden.
-
03 Augustus 2014 - 15:39
René:
Een zeer abrupt einde van een gezamenlijke vakantie, zo te lezen. Jammer. Zoals ik in mijn vorige reactie schreef is het weer een belangrijke smaakmaker voor een succesvolle kampeervakantie. Ik begrijp dat er dan op enig moment een einde komt aan het incasseringsvermogen, als de weergoden besluiten om jullie te blijven pesten. Ik hoop dat jullie het de komende dagen wat beter zullen krijgen zodat je de vakantie met een positief gevoel kan afsluiten. -
03 Augustus 2014 - 19:15
Harriet:
Vandaag al jullie vakantieverslagen gelezen. Genoten van jullie verhalen, maar wat jammer dat jullie zoveel regen hebben gehad. Ondanks dat Marleen en Johan naar huis zijn gegaan, toch nog een prettige voortzetting met zijn tweeën -
03 Augustus 2014 - 21:16
Cees Sleven:
Jammer van het vervroegde afscheid van jullie reisgenoten. Maar wel begrijpelijk. En dan te bedenken dat we hier, zo'n 500 km naar het noorden, een periode van echt wel mooi zomerweer doormaken. Helaas wel zonder de vergezichten, dagelijks stokbrood en koele Franse wijntjes... Geniet nog even! -
04 Augustus 2014 - 17:16
Marleen:
Tja René. Altijd gedacht in het bezit te zijn van een behoorlijk portie incasseringsvermogen, maar de veelvuldige regen, van de 18 dagen er 5 droog en in de auto nog 1,5 dag droog, dat deed mijn emmertje overlopen. Zoals Paul in het verslag aangaf , dan is een Quechua-tentje toch wel erg klein en benauwend.
Eenmaal een nacht in eigen bed geslapen te hebben zijn we verwelkomd door een heerlijk zonnetje en veel warmte. Ja wat heb ik die gemist.
Petra en Paul hoop dat jullie nu ook van de zon gaan genieten in Nederland zoals ik inmiddels begrepen heb, want de regen is ook zonder ons, jullie blijven achtervolgen zag ik op de foto's.. xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
