De toorn van de Druppelaar

We worden bijtijds wakker op de Camping Municipale. Rustig, maar gestaag zetten we alles in beweging en al om 8:20u zijn we onderweg. Hoewel bewolkt is het in ieder geval droog en verderop breekt de bewolking om, hier en daar, plaats te maken voor wat blauw.

TomTom schotelt ons weer een fraai route voor, maar op een gegeven moment staan we voor een bruggetje … Dat bruggetje lijkt nauwelijks breder dan de camper, maar we hebben onderweg nergens borden gezien met een breedte-beperking. Ondertussen komen er steeds meer auto’s achter ons staan en de weg is niet breed genoeg om te keren, zouden we dat willen. Gelukkig is de brug breed genoeg, als scheelt het niet vreselijk veel.

We komen in de buurt van Cattenom, daar zien we koeltorens van de daar gelegen elektriciteitscentrale grote zuilen maken in de lucht. Het is alsof ze de hemel ondersteunen. Ook hier probeert het spook van de omleiding roet in het eten te gooien. De route die TomTom “voorschrijft” is geblokkeerd. Maar met behulp van de ons inmiddels bekende borden “Deviation” en de hulp van TomTom komen we weer op het rechte pad.

De rit gaat verder via, onder andere Boust, Roussy le Village en Évrange. Zo komen we in Luxemburg aan. Hier gaan we op zoek naar een Decathlon om te zien of we nog een Quechua tent kunnen scoren, voor weinig. De route via de TomTom stuurt ons midden door het centrum van de stad. Maar nergens borden van Decathlon. Ook de POI’s (Points of Interest) van TomTom geeft geen melding van iets dergelijks en ook via internet vinden we niets. Waarschijnlijk is de bedoelde vestiging vlak over de grens met Frankrijk en van de franse vestigingen hebben we er inmiddels al een aantal bezocht en overal was de prijs circa 3x zo hoog als destijds.

We besluiten door te rijden en komen al héél snel terecht in Irrel (D). Hier plannen we een koffiepauze en stellen TomTom in voor een camping in Prüm. Onderweg hierheen, bij Seffern, rijden we onder een (on)-behoorlijke plensbui door. Maar verderop is het weer droog en in het zonnetje zetten we de camper neer op de camping in Prüm. Het is nu 13:15u.

Binnen no-time hebben we de camper staan, de drijfnatte tent waar Johan en Marleen in hebben vertoeft en liggen het grondzeil en de isolatiemat voor de voorruit van de camper te drogen. Nadat het grondzeil is schoongemaakt en opgevouwen en ook de binnentent datzelfde lot is beschoren. Is de tent ook bijna droog, ook de luifel van camper is bijna droog. Iets dat we vandaag, zo blijkt, niet meer hier gaan meemaken.

Want ineens laat “de Druppelaar in de Hemel” zijn toorn op ons los. De bui die we bij Seffern zijn gepasseerd is ons achterna gekomen en laat nu zijn lading vallen boven de camping. We slepen de tent nog onder de luifel. Maar het stort werkelijk met bakken tegelijk uit de hemel. Hier is de luifel niet tegen bestand. Ondertussen verandert het pad voor de camping in een soort wildwaterbaan.

We denken de rit uit te zitten, maar om 15:38 besluiten we dat het mooi geweest is. In record tempo wordt de tent ingeklapt; worden de stoelen en de tafel ingeklapt en opgeruimd. Verdwijnt het snoer, netjes opgerold in het foedraal, draaien we de luifel in en halen de camper van de blokken. Ik meld ons af bij de receptie, krijg het betaalde stageld terug en om 15:55u rijden we van de camping af. Op naar Nederland. Daar waar het weer beter zou moeten zijn.

In een vreselijke plensbui rijden we richting Monschau. Worden we meegevoerd over een weggetje dat eerst 12/13% daalt (en ongeveer net zo breed is als anderhalf keer onze camper) gevolgd door een 15% stijging. Gelukkig houd de regen op en zo rijden we in een matig zonnetje dwars door Aken heen. De stad waar netjes 50 rijden wordt beloond met telkens weer een nieuw verkeerslicht dat precies op rood springt als je er aan komt. We rijden door naar Kerkrade, brengen een record-bezoek aan de Decathlon aldaar. Wat een teleurstelling, ook hier is de prijs zo hoog. Vervolgens stellen we de TomTom in richting Voerendaal. Hier vinden we n boerencamping waar we een plekje vinden.

Weer wordt alles opgezet om te laten drogen en alsof de duivel ermee speelt: exact op dat moment drommen de grijze wolken weer samen boven de camping. Maar dit maal zijn we ze, gelukkig, te snel af. De tent ligt inmiddels droog in de camper, terwijl de isolatiemat en de luifel nog wat tijd nodig lijken te hebben. Het is inmiddels 19:30, hoog tijd om wat te gaan eten. Na het eten, dat we BUITEN nuttigen, zal ik dit verslag en de foto’s en deel 2 van gisteren uploaden.