Stilaan wordt het beter

Gisteren was ik iets te vroeg met het verslag. Want vlak na de publicatie kwam een mede-camperaar af op de menigte honden voor onze campers. Of dat, wijzend op de hond van Harold en Mariëlle, een Tervurense herder was. Een totaal overbodige vraag zo bleek. Tenminste hij vervolgde zijn verhaal dat zijn zuster er een aantal had gehad. Die was namelijk hondenkweekster geweest.

De kortsluiting die dit woord veroorzaakte zorgde ervoor dat ik de rest van het verhaal niet meer hoorde. In gedachten zag ik al een dame, in een witte laboratoriumjas, bezig met petrischaaltjes. Ze verplaatste de puppy’s van het ene schaaltje naar het andere. De rest van de details laat ik graag over aan de fantasie van de lezer.

Het de hele dag opzoeken van de zon in combinatie met het windje gisteren had z’n uitwerking niet gemist. Als een soort glow-in-the-dark lichtte gisteravond m’n gezicht rood op in de aankomende duisternis.

We starten vandaag, de vrijdag, met een heerlijk zonnetje, we ontbijten gedrieën buiten. Harold is dan allang vertrokken, hij moet vandaag werken. Na het ontbijt en de koffie is Popco met Tygo gearriveerd en maken we bij Huize Vossendel een flinke wandeling door de uiterwaarden. Tussen de kleurenpracht van boterbloemen, paardebloemen en madeliefjes rangeren we over vers gemaaide paadjes. De zon doet haar best op alles goed uit te lichten en te verwarmen. Het verse groen is zo op haar best.

Terug bij de campers gaan de vesten uit en worden de spijkerbroeken verruild voor een kortere versie. Na de lunch posteren we de voetenbankjes voor de stoelen. Hoe we de rest van de middag doorbrengen laat zich raden. Het was in ieder geval erg rustig.

Zo rond vieren zijn ook Anne en Harold weer teruggekeerd van een dagje werken en vieren we de start van het vrije weekend. Daarna weer een ronde door het natuurgebied Loowaard met de honden. Alles dartelt om elkaar, alle maten zijn vertegenwoordigd.

Eenmaal terug bij de campers, starten we de voorbereidingen voor het diner. Her en der zien we al de mensen voor hun camper aan tafel zitten. Wij nog niet, wij nemen alvast een voorschot op wat komen gaat en eten op meer Italiaanse tijden. Over drie weken is het voor ons zover. Je ziet het wordt almaar beter en dat geldt niet alleen voor dit weekend.