Burgers Bush
Blijf op de hoogte en volg Paul
31 Juli 2019 | Verenigde Staten, Honolulu
Vandaag willen we Ka’iwa Ridge Trail lopen. Omdat voor de Honolulu area regen is voorspeld willen we het daar gaan proberen. Als we eenmaal op weg zijn zien we borden die we maar al te goed kennen uit onze vakanties. En of er nu staat “Umleitung”, “ Deviation”, of simpelweg “Road closed”, het betekent tot hier en niet verder. Het blijkt dat de Pali Highway is afgesloten. De navigatie geeft een alternatieve route, via Park Street. Maar staat uiteindelijk ook een bord. Elke andere afslag leidt naar afgesloten woonwijken, die maar één in- en uitgang hebben. Tijd voor een ander plan.
Hoewel het af en toe regent, besluiten we toch naar de Manoa Falls Trail te gaan. Na zo ‘n drie kwartier lopen kun je dan de Manoa waterval zien. Het is als of je hier de Burgers Bush inloopt. En niet alleen qua omgeving, ook de luchtvochtigheid en de temperatuur zijn soortgelijk. Het pad naar de top begint met ‘n, klein stukje, asfalt. Daarna wordt het meer en meer een rotspad, ‘n modderig rotspad dat steeds smaller wordt.
Omdat er slechts één pad is naar de top moet je soms op ’n breder stuk even wachten op tegenliggers. Jammer is daarbij wel dat niet iedereen dat spel helemaal snapt. Wat ook bijzonder is, is dat er mensen zijn die denken dat teenslippers het geëigende schoeisel is om ‘n dergelijk pad te lopen. Die zie je dan ook glibberend en glijdend voorbij komen. Het uittrekken ervan en op je blote voeten verder te gaan is dan een nog slechtere keus. Maar ook die mensen zien we voorbij glijden.
Maar het schoeisel van onze medewandelaars is zeker niet het meest boeiende, dat is de natuur die ons overweldigt en opslokt. Tussen metershoog bamboe, eeuwenoude reusachtige bomen is het alom groen dat de klok slaat. De wind begeleidt ons door de toppen van deze reuzen waarin de zangvogels nestelen. Een overdonderende ervaring die wordt afgetopt met het zicht op de Manoa Fall. Op de weg terug naar beneden scheurt het wolkendek open en toont de zon ons nog meer van de pracht en praal.
Eenmaal weer terug op het asfalt hoor ik iemand, die nog naar boven moet vragen: “Is it paved all the way to the top?” (Is het helemaal bestraat tot bovenaan?). Een glimlach trekt over mijn gezicht, hij moest eens weten.
De rest van de middag brengen we door op Magic Island, het park/strand bij de monding van de haven van Honolulu, waar we in de schaduw, gekoeld door een zacht briesje, genieten van het stukslaan van de wit gekuifde hemelsblauwe golven op het strand.
-
01 Augustus 2019 - 06:10
Harriet:
Wat een prachtige foto's. Adembenemend. -
01 Augustus 2019 - 06:55
Harold En Marielle:
Wow het is er wel erg mooi
Enjoy gr Harold -
01 Augustus 2019 - 21:27
René Klasen:
Dit zijn de echte natuurbelevingen die je misschien maar een keer in je leven meemaakt. Burgers Bush in real live, de wetenschap dat dit echt, puur natuur, is en Burgers Bush een kopie. Het moet een prachtige wandeling geweest zijn. Ik had graag met jullie meegelopen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
