(Ver)dronken land
Door: Paul Lans
Blijf op de hoogte en volg Paul
29 December 2018 | Nederland, Zeewolde
Na een wat onrustige nacht, na iets teveel Crystal Clear (=frisdrank), wordt het dan toch nog acht uur. Gezamenlijk, met Harold en Mariëlle , wordt er ontbeten. Daarna zijn de honden aan de beurt.
Het sein voor ons om in de benen te komen. We lopen langs het Veluwemeer, het Laaksestrand. De wind is wat aangetrokken. Begeleid door het kabbelende water en het ruisen van het riet lopen we over, wat ooit ‘n binnenzee was. Het verdronken land dat alweer ‘n fors aantal jaren terug deze metamorfose onderging en waar het water beteugeld werd. De honden, die hier geen enkele weet van hebben, speuren heen en weer en vermaken zich prima.
Na deze frisse neus gaan we op bezoek in Nijkerk. Bij een banketbakker drinken we koffie. Al was dat eigenlijk alleen maar ‘n excuus om een overheerlijk gebakje te kunnen verorberen.
Daarna maken we het centrum van Nijkerk onveilig. Tenminste dat gevoel kregen we wel. De Tervuerense herder van Harold en Mariëlle (hetzelfde ras als onze Bart) boezemt veel ontzag in bij de Nijkerkers, zo lijkt het. Hun geloof is klaarblijkelijk niet zo groot als gedacht.
Bij een lokale slijterij ontdek ik ‘n Nederlandse whisky. Als ik informeer naar de smaak, en uitgelegd heb waar ik van houd, blijkt dat de dame kennis van zaken heeft. Niet alleen legt ze het één en ander uit, maar wijst mij ook op ‘n limited edition Rogge Genever die ook erg lijkt op ‘n whiskey. Ennn, ik mag proeven!! Uiteindelijk zwicht ik toch voor de Rogge Genever én neem ik ‘n soort whisky proeverij van Paul John mee. Vijf mini flesjes met verschillende soorten van deze Indiase whisky. We moeten tenslotte dit (ver)dronken land eer aan doen.
Het sein voor ons om in de benen te komen. We lopen langs het Veluwemeer, het Laaksestrand. De wind is wat aangetrokken. Begeleid door het kabbelende water en het ruisen van het riet lopen we over, wat ooit ‘n binnenzee was. Het verdronken land dat alweer ‘n fors aantal jaren terug deze metamorfose onderging en waar het water beteugeld werd. De honden, die hier geen enkele weet van hebben, speuren heen en weer en vermaken zich prima.
Na deze frisse neus gaan we op bezoek in Nijkerk. Bij een banketbakker drinken we koffie. Al was dat eigenlijk alleen maar ‘n excuus om een overheerlijk gebakje te kunnen verorberen.
Daarna maken we het centrum van Nijkerk onveilig. Tenminste dat gevoel kregen we wel. De Tervuerense herder van Harold en Mariëlle (hetzelfde ras als onze Bart) boezemt veel ontzag in bij de Nijkerkers, zo lijkt het. Hun geloof is klaarblijkelijk niet zo groot als gedacht.
Bij een lokale slijterij ontdek ik ‘n Nederlandse whisky. Als ik informeer naar de smaak, en uitgelegd heb waar ik van houd, blijkt dat de dame kennis van zaken heeft. Niet alleen legt ze het één en ander uit, maar wijst mij ook op ‘n limited edition Rogge Genever die ook erg lijkt op ‘n whiskey. Ennn, ik mag proeven!! Uiteindelijk zwicht ik toch voor de Rogge Genever én neem ik ‘n soort whisky proeverij van Paul John mee. Vijf mini flesjes met verschillende soorten van deze Indiase whisky. We moeten tenslotte dit (ver)dronken land eer aan doen.
-
29 December 2018 - 18:18
Cees Sleven:
Nijkerk, bekend terrein voor ons. Hebben er niet voor niets bijna 15 jaar gewoond. Die slijterij ken ik: ik kwam niet verder dan daar te vragen om Berliner Weisse. Ben er nu achter dat je die het beste in Berlijn zelf kunt halen, of beter: ter plaatse te drinken... Ik voel dat mijn hand het glas wil heffen. Nog even geduld a.u.b. ..... Groet!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
