Dimensies
Door: Paul Lans
Blijf op de hoogte en volg Paul
26 December 2018 | Nederland, Hattem
Hoewel we er gisteren behoorlijk vroeg in lagen, zijn we vandaag best wel laat. We gaan in ieder geval pas rond tienen aan het ontbijt. Maar dan is Troy al uit geweest en zijn we gewassen en aangekleed (of is dit té gedetailleerd?).
Op weg naar de toiletgebouw zie ik nog net iemand naar binnen glippen. Chips, als die maar niet gaat douchen. En jawel hoor, als ik binnenkom is vakje van de douchedeur rood en vis ik achter het net. Terwijl ik in het hokje met de wastafel m’n spullen uitstal, hoor ik de man in de douche z’n muntje inwerpen. Tja, denk ik, het is maar goed ook zo. Waar we op de vorige plek kosteloos konden douchen, moet er hier € 0,50 in. Laat ik die nou niet bij me hebben. End’s well, all well.
Hoewel het ‘n grijze dag is gaan we er toch op uit om te wandelen. De grijze leegte tussen het Apeldoorns kanaal en de IJssel begroet ons met ‘n oorverdovende stilte. Het grijs weerspiegeld in het water en geeft nog meer diepte aan deze stilte. We maken ‘n mooie wandeling en komen op plekken waar ik samen met René en Johan ook heb gelopen. Ook dat voegt weer ‘n dimensie toe aan deze wandeling.
Bij restaurant Molecate doen we, tevergeefs, een beroep op de gastvrijheid. Ze hebben ‘n besloten feestje en daar kunnen ze ons niet bij gebruiken. Deze herberg blijft gesloten voor ons. Maar bij de Molen is er nog wel plaats. Hoewel de benedenverdieping wél is gereserveerd kunnen we boven plaatsnemen en is de soep er niet minder om.
Rond drieën zijn weer terug in de camper en met de kachel aan is het hier goed toeven. Alleen rond vijven lopen we nog ‘n rondje met Troy. Onze batterijen worden zo weer stukje bij beetje opgeladen.
Op weg naar de toiletgebouw zie ik nog net iemand naar binnen glippen. Chips, als die maar niet gaat douchen. En jawel hoor, als ik binnenkom is vakje van de douchedeur rood en vis ik achter het net. Terwijl ik in het hokje met de wastafel m’n spullen uitstal, hoor ik de man in de douche z’n muntje inwerpen. Tja, denk ik, het is maar goed ook zo. Waar we op de vorige plek kosteloos konden douchen, moet er hier € 0,50 in. Laat ik die nou niet bij me hebben. End’s well, all well.
Hoewel het ‘n grijze dag is gaan we er toch op uit om te wandelen. De grijze leegte tussen het Apeldoorns kanaal en de IJssel begroet ons met ‘n oorverdovende stilte. Het grijs weerspiegeld in het water en geeft nog meer diepte aan deze stilte. We maken ‘n mooie wandeling en komen op plekken waar ik samen met René en Johan ook heb gelopen. Ook dat voegt weer ‘n dimensie toe aan deze wandeling.
Bij restaurant Molecate doen we, tevergeefs, een beroep op de gastvrijheid. Ze hebben ‘n besloten feestje en daar kunnen ze ons niet bij gebruiken. Deze herberg blijft gesloten voor ons. Maar bij de Molen is er nog wel plaats. Hoewel de benedenverdieping wél is gereserveerd kunnen we boven plaatsnemen en is de soep er niet minder om.
Rond drieën zijn weer terug in de camper en met de kachel aan is het hier goed toeven. Alleen rond vijven lopen we nog ‘n rondje met Troy. Onze batterijen worden zo weer stukje bij beetje opgeladen.
-
27 December 2018 - 03:53
Cees Sleven:
Als ik niet van die moeilijke voeten had... dan loop ik ‘ns een stukje met jullie mee... De beschreven sfeer ondergaan, op een andere manier genieten van de natuur. Je merkt wel: jouw geschrijf Paul werkt inspirerend. In elk jaargetijde!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
