Weerbarstige weergoden
Door: Paul Lans
Blijf op de hoogte en volg Paul
21 Juli 2014 | Duitsland, Augsburg
Nu eens een dag die niet startte met een blakend zonnetje, maar een bewolkt zwerk en een aangenaam temperatuurtje. Nadat de douches waren uitgeprobeerd, gewoon cabines met deurtjes en zonder muntapparaten, kon het ontbijtritueel beginnen.
Nog voordat de maaltijd genuttigd was, verkondigde Johan vandaag toch echt op de fiets naar Augsburg te willen. “Gelukkig” had hij al snel aan Petra een medestander, maar ook Marleen was plots op zijn hand. Logisch natuurlijk, zij heeft een eBike die zwarte strepen op het asfalt trekt als hij in de ‘Turbo’-stand staat. Er restte mij dus niets om ook maar in te stemmen met dit plan.
Na het uploaden van het verslag van de vorige dag wordt het stalen ros bij de stuurhandles gevat en gaan we op weg. Volgens de fietsrouteplanner van Johan, een soort JoopJoop zal ik maar zeggen, was de heenweg 9 km (terug ging het niet zo soepel en zo hebben we de 20 km toch nog vol gemaakt, maar daarover straks meer).
We gaan dus op pad, niet over lieflijke fietspaden of rustieke wegen. Nee gewoon langs de provinciale weg, waar het doorgaande verkeer voortdurend overheen raast. Een hééél klein stukje reden we door een soort bos (of was het een park?) om daarna door de buitenwijken van Augsburg verder te gaan. Zo kregen we (ongewild, in mijn geval) een klein inkijkje in het dagelijkse leven van de Augsburgers. Het einddoel was het Klooster van Maria Huppeldepup (volgens Marleen) in het centrum.
Op het moment dat eindelijk alles op slot staat, nog een heel gedoe trouwens, gaan we te voet het centrum in. Uiteraard kunnen de dames de verleiding niet weerstaan en wordt menig winkel met een bezoek vereert. Maar ook de cultuur wordt niet vergeten, niet alleen bekijken we die diverse muurschilderingen, fonteinen en beelden. Ook vereren we de Basiliek St Ulrich und Afra met daarbij ook de Evangelische Kerk van St Ulrich met een bezoek. Vooral de Basiliek is indrukwekkend.
De, uitgebreide, lunch gebruiken we bij Chorizo. Een Argentijns Grill- en Steakrestaurant waar we voor weinig een heerlijk menu voortgezet krijgen. De avondmaaltijd kan daardoor een hele simpele gaan worden (stokbrood met allerhande smeerseltjes). Na de maaltijd vervolgen we onze ronde, doen de dames nog wat winkels aan en krijgen we een onverwacht inkijkje in de modebewustheid van Augsburg. Hoe een dame die de middelbare leeftijd al enige tijd gepasseerd lijkt te zijn zich meent te moeten kleden (zie de foto’s).
Hoewel het de hele dag al een beetje spettert laten de weergoden, op het moment dat we de fietsen van slot halen, hun toorn op ons los. Met bakken komt het uit de hemel, jammer dat ik juist nu de waterdichtheid van m’n opnieuw geïmpregneerde jas mag gaan uittesten. Ook erg jammer is dat de regen de JoopJoop van Johan moeilijk leesbaar maakt. Daardoor wordt de terugweg, onbedoeld, ineens een stuk langer. Nat, natter en natst komen we aan bij de camper, waar we een droog plekje vinden onder de luifel. Met een bak koffie, een jodekoek en een reep Milka-chocolade is het leed al snel weer geleden en luisteren we naar het getik van de regen op de luifel.
Nog voordat de maaltijd genuttigd was, verkondigde Johan vandaag toch echt op de fiets naar Augsburg te willen. “Gelukkig” had hij al snel aan Petra een medestander, maar ook Marleen was plots op zijn hand. Logisch natuurlijk, zij heeft een eBike die zwarte strepen op het asfalt trekt als hij in de ‘Turbo’-stand staat. Er restte mij dus niets om ook maar in te stemmen met dit plan.
Na het uploaden van het verslag van de vorige dag wordt het stalen ros bij de stuurhandles gevat en gaan we op weg. Volgens de fietsrouteplanner van Johan, een soort JoopJoop zal ik maar zeggen, was de heenweg 9 km (terug ging het niet zo soepel en zo hebben we de 20 km toch nog vol gemaakt, maar daarover straks meer).
We gaan dus op pad, niet over lieflijke fietspaden of rustieke wegen. Nee gewoon langs de provinciale weg, waar het doorgaande verkeer voortdurend overheen raast. Een hééél klein stukje reden we door een soort bos (of was het een park?) om daarna door de buitenwijken van Augsburg verder te gaan. Zo kregen we (ongewild, in mijn geval) een klein inkijkje in het dagelijkse leven van de Augsburgers. Het einddoel was het Klooster van Maria Huppeldepup (volgens Marleen) in het centrum.
Op het moment dat eindelijk alles op slot staat, nog een heel gedoe trouwens, gaan we te voet het centrum in. Uiteraard kunnen de dames de verleiding niet weerstaan en wordt menig winkel met een bezoek vereert. Maar ook de cultuur wordt niet vergeten, niet alleen bekijken we die diverse muurschilderingen, fonteinen en beelden. Ook vereren we de Basiliek St Ulrich und Afra met daarbij ook de Evangelische Kerk van St Ulrich met een bezoek. Vooral de Basiliek is indrukwekkend.
De, uitgebreide, lunch gebruiken we bij Chorizo. Een Argentijns Grill- en Steakrestaurant waar we voor weinig een heerlijk menu voortgezet krijgen. De avondmaaltijd kan daardoor een hele simpele gaan worden (stokbrood met allerhande smeerseltjes). Na de maaltijd vervolgen we onze ronde, doen de dames nog wat winkels aan en krijgen we een onverwacht inkijkje in de modebewustheid van Augsburg. Hoe een dame die de middelbare leeftijd al enige tijd gepasseerd lijkt te zijn zich meent te moeten kleden (zie de foto’s).
Hoewel het de hele dag al een beetje spettert laten de weergoden, op het moment dat we de fietsen van slot halen, hun toorn op ons los. Met bakken komt het uit de hemel, jammer dat ik juist nu de waterdichtheid van m’n opnieuw geïmpregneerde jas mag gaan uittesten. Ook erg jammer is dat de regen de JoopJoop van Johan moeilijk leesbaar maakt. Daardoor wordt de terugweg, onbedoeld, ineens een stuk langer. Nat, natter en natst komen we aan bij de camper, waar we een droog plekje vinden onder de luifel. Met een bak koffie, een jodekoek en een reep Milka-chocolade is het leed al snel weer geleden en luisteren we naar het getik van de regen op de luifel.
-
21 Juli 2014 - 21:18
Mariette:
Zeg beste kerel, dat jij zo'n foto durft te maken....
Alleen al het zien van deze vertoning zou mij bewusteloos op straat laten vallen.
Echt te erg, deze vrouw die zichzelf van haar "mooiste" kan laat zien. -
21 Juli 2014 - 23:39
Cees Sleven:
Leuk om weer een virtueel reisje met jullie te maken. Kijk uit naar jullie belevenissen en zal duimen voor mooi weer! Veel plezier en I'm waiting... -
21 Juli 2014 - 23:44
Cees Sleven:
Dit verslag is overigens het 1e dat ik ontving. Ga snel de eerdere lezen! -
22 Juli 2014 - 14:18
Harry:
Oei, dat was schrikken die foto. Nog een geluk dat ze niet net haar veter moest strikken...
Verder weer mooie plaatjes en zoals ik het lees vermaken jullie je wel.
Geniet lekker verder. Wij zijn gisteren weer veilig thuis gekomen en mogen morgen weer aan het werk. -
22 Juli 2014 - 21:15
Linda:
Hmm. toch maar die 18+ filter op de computer zetten -
24 Juli 2014 - 00:18
Cees Sleven:
Kom hier toch nog even langs om te informeren naar de juiste samenstelling van jullie reisgezelschap en demeegenomen vervoermiddelen. Dit voor een betere beleving van jullie avonturen. Virtuele reisgenoten als tom-tom en joop-joop hoeven jullie niet mee te rekenen. Conclusie 3: Stokbrood met smeerseltjes, garver... Namen, rugnummers! Hallo! Het is vakantie!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
