De eerste stappen op de romantische tour

Het wordt, voor mijn doen, pas laat licht achter mijn oogleden. Om 08:45u verwittigt mijn brein mijn oogleden dat het tijd wordt om het daglicht te aanschouwen. Op het moment dat ik de deur van de camper openschuif is Marleen alweer begonnen aan haar eerste dutje van de dag, ze was al anderhalf uur op, is Petra aan het wandelen in de omgeving van de camping en is Johan ook aal het felle zonlicht gewend. Ik ben dus, ruim, de laatste.

Na heerlijk te hebben gedoucht wordt er gezamenlijk ontbeten met ondermeer Kaiserbrötchen en kwark. Dat wil zeggen dat wij allemaal een broodje hebben gehad, maar dat Johan en Petra de bak kwark al hebben geledigd. Marleen en ondergetekende zitten met droge ogen en een nog schone lepel toe te kijken. Na de afwas, een lekker bakkie koffie (Johan en ik drinken een heerlijk bakje espresso, met dank aan Wolly en Popco voor resp. de koffie en de perculator). Daarna gaan we met de auto van Johan op pad.

Via een klein stukje snelweg gaan we op pad naar Tauberischofsheim. Eén van de eerste winkels die we zien is een opticien. Marleen is al geruime tijd bezig om Johan aan een nieuwe zonnebril te krijgen. Het huidige modelletje is al zo’n 15 jaar oud en staat hem scheef op het hoofd. “Toevallige” liggen er in de etalage een aantal zonnebrillen. Noem dat maar toevallig, hartje zomer met een buitentemperatuur van 36 graden. Na enige groepsdruk stapt Johan toch de winkel in en laat zich (eindelijk) een nieuwe zonnebril aanmeten.

Ondertussen staat Petra ook te kijken naar de uitgestalde brillen en komt met een heel leuk montuurtje aanzetten. Om een lang verhaal kort te maken, het vakantiebudget moet wat worden opgerekt en de opticien thuis zal moeten gaan zorgen voor passende glazen. We maken een ronde door de stad, aanschouwen al het moois en strijken vervolgens neer bij een Italiaan waar we koffie en een Apfelstrudel nuttigen.

Hierna vervolgen we onze weg weer per auto op weg naar een volgende plaatsje aan de Romantische Strasse. Al snel blijkt dat de route niet echt loopt van dorp naar dorp (of van stad naar stad) maar moet de doorgaande route telkens worden verlaten om een plaatsje te bezoeken. Zo komen we door
Lauda-Köningshofen en rijden we richting Unter Balbach. De beschikbare documentatie spreekt hier van een indrukwekkend joodse begraafplaats. Na enig zoeken vinden we dezen, maar deze blijkt te zijn afgesloten, toegang is alleen mogelijk op afspraak. Snel zoeken we weer de verkoeling van de auto op en rijden door naar Bad Mergentheim.

Hier zetten we de auto koel weg in een parkeergarage en lopen richting het oude centrum. Ook hier weer fraaie vakwerkhuizen en anderszins versierde gevels. Op de binnenplaats van het Schloss vinden we een schaduwrijk terras en genieten van koude drankjes en een warme pizza die we onder ons vieren verdelen. Na een bezoek aan de kerke die onderdeel is van het slot zoeken we de auto weer op.

Voordat we weg kunnen rijden moet er, uiteraard, eerst worden afgerekend. We hebben ongeveer anderhalf uur in de parkeergarage gestaan, dus het nodige kleingeld wordt alvast uit de diverse portemonnees getoverd. Groot is de verbazing als, na het insteken van de parkeerkaart, het verschuldigde bedrag zichtbaar wordt. Wie denkt dat parkeren in Amsterdam duur is …….. Heeft helemaal gelijk, het display geeft een bedrag aan van maar liefst E 0,30 (dertig eurocent) aan. Weer moeten de portemonnees getrokken worden, op zo’n bedrag had niemand gerekend. Via de Lidl rijden we terug naar de camping waar ik dit verslag voor jullie heb genoteerd.

Morgen verkassen we naar een volgende camping aan de Romantische Strasse. Of het vanavond nog erg romantisch gaat worden? Ik betwijfel het, het is hier op het moment van schrijven (20:30u) nog steeds erg warm.