Echt verdiend

Als we Attendorn verlaten is het bewolkt. De zon verstopt zich en Jan de Wind laat zich voelen. De gevoelstemperatuur ligt daardoor iets lager vandaag. Maar het is nog steeds droog en met een vestje over het t-shirt is het prima te doen. Tenminste zolang je geen gekke dingen doet.

Maar dát deden we dus wel. We bezoeken het Aussichtsplatform Biggeblick om het uitzicht over de Biggesee te bewonderen. Maar voor uitzicht moet je hoogte winnen. Het meest comfortabelst is het als de stijging wat glooiend verloopt. Zeker als je net koud uit de auto stapt.

Helaas, de wandeling naar het Aussichtsplatform gaat direct stijl omhoog en recht evenredig stijgt de inwendige temperatuur. Hijgend en puffend, en met een rode kop komen we één voor één boven. Behalve de honden, die gaan boven nog even hollen. We stappen op het platform en genieten van het uitzicht.

Voor de mensen met hoogtevrees geldt echter het devies: blijf vooral voor je uitkijken! De vloer van het platform is gemaakt van gegalvaniseerde rooster. Daar kun je dus DOORHEEN kijken. Dát kun je dus beter niet doen. De weg terug naar beneden gaat overigens een stuk makkelijker.

Na Kaffee und Küchen gaan we op zoek naar een nieuwe overnachtingsplek. De eerste valt af, te klein, te open en vooral te duur. We rijden door naar Wasserfall (Bestwig). Hier vinden we Campingplatz Welgelegen. Dat klinkt net zo Nederlands, als het ook is.

De dame die ons ontvangt is Nederlandse. Zij, en haar man hebben december vorig jaar de camping overgenomen en zijn sindsdien druk bezig met de noodzakelijke renovatie. Een soort ‘Ik vertrek’ dus, maar dan zonder de camera’s. We vinden een plekje en trekken er na de lunch op uit om een stukje te wandelen. Lees deze zin nog éénmaal (… een stukje te wandelen).

Het is even na drieën als we vertrekken. We willen de route AB4 lopen. Volgens het bord is dat een wandeling van 4 km. We gaan de camping af en slaan linksaf. Op zoek naar een eerste bordje. Helaas had dat rechtsaf moeten zijn. Maar met de aanwijzingen van de camping eigenaresse, die we tegenkomen, maken we een lusje van ongeveer 3 km.

We komen nu uit aan de andere kant van de camping én zien daar, jawel, het bordje AB4. Deze route gaat naar de waterval en gezien de afstand besluiten we deze alsnog te lopen. Zoals gezegd het bord gaf aan 4 km, maar wel met 301 hoogtemeters.

Al snel vinden we de waterval, verwacht geen Niagara-achtige toestanden. Het info-bord was groter dan de waterval. We moeten iets terug om de route te vervolgen. Omdat, sinds onze aankomst op de camping, de zon zich weer toegang heeft verschaft tot de aarde steken de heuvels prachtig af tegen de blauwe hemel. De omgeving is prachtig.

Maar ondertussen zijn we al zo’n tweeënhalf uur onderweg. Voor een wandeling van zo’n zeven kilometer is dat best lang. Uiteindelijk zijn we ruim drie uur onderweg. We zien nog een (bijna) identiek informatiebord. Hier staat ook de wandeling vermeld. Hier staat echter dat deze wandeling 9,4 km is. Dat klopt beter met de tijd en het gevoel in onze benen. Het reservere-tankje is inmiddels aangesproken.

Hoe lekker is het dan dat we nu op een camping staan en niet op een camperplaats. We kunnen heerlijk onder de douche en voelen ons daarna als herboren. Het kleine stukje wandelen was iets uitgelopen. M’n horloge geeft aan ca. 20.000 stappen, ruim 14 km en meer dan 300 hoogtemeters. Dat biertje, al is het een nul-punt-nul, is dan ook echt verdiend.