Ook dit is waar vakantie om gaat
Blijf op de hoogte en volg Paul
11 September 2020 | Nederland, Sint Jansklooster
Na wat nachtelijke waaghalzerij, de terugweg vanuit Haarle over een onverlichte en ongemarkeerde weg, was in het pikkedonker en ondanks de uitstekende fietsverlichting, toch lastiger dan verwacht, zijn we heelhuids de nacht doorgekomen. Vandaag is het motto weer: “blokken weg en haspel in”. We gaan weer verder. Volgende halte is St Jansklooster, bij de Weerribben. Ondanks dat we slechts 54 km verderop zitten kon het contrast haast (weer) niet groter zijn.
Naarmate we dichterbij ons reisdoel komen, hoe meer het landschap zich lijkt te openen. Het bosrijke maakt steeds meer ruimte voor het waterrijke en het uitzicht wordt gelardeerd met bootjes in allerlei maten en soorten. Na de schaduwrijke plek in Mariënheem is de aanblik van het volle zonlicht wel weer heel erg lekker.
We worden gastvrij ontvangen in St Jansklooster. Een plekje in de zon is ons de deel. Aan het gras vóór onze camper is te zien hoever we in het seizoen zitten. Een kale, ietwat modderige plek strekt zich uit pal voor onze camper. Schoorvoetend maken we gebruik van het aanbod van een stuk tenttapijt. Normaliter gruwen wij van die kampeerders die wel in de natuur willen staan, maar het niet aan de voeten willen voelen, en daarom direct na aankomst het gras verstoppen onder een grondzeil of een tenttapijt. Maar dit is een gevalletje: “nood breekt wetten”.
Na de lunch lopen we het vlonderpad, dat langs de camping loopt. Begeleidt door het ruizen van het manshoge riet, banen we ons een weg door het laagveen gebied. Een serene rust overvalt ons, terwijl het zonnetje ons verteld dat het vest dat we aan hebben wel iets te veel van het goede is. Daar waar het wuivende riet wat wijkt krijgen we iets mee van het water erachter, op de achtergrond kwettert een vogel. Zo dichtbij en toch zover weg van de bewoonde wereld.
In St. Jansklooster bekijken we de Monniken molen. Erheen lopend valt ons de smaakvolle nieuwbouw op. Hoewel onmiskenbaar modern, heeft deze traditionele kenmerken. Wat op het eerste oog lijkt op een herbouwde, zwarte houten schuur, blijkt een modern woonhuis te zijn en zo zijn er meer voorbeelden te vinden. Hier is een schoonheidscommissie aan het werk geweest met verstand van zaken.
Na dit uitstapje, én na de talloze fiets- en wandelkilometers van de afgelopen dagen, gaan de rest van de middag de voetjes omhoog. Na een koel biertje en met de zon in het gezicht, verdwijnen de achtergrondgeluiden langzamerhand steeds verder naar de achtergrond en worden de oogleden steeds zwaarder. Ook dit is waar vakantie om gaat.
-
11 September 2020 - 17:25
Harold:
Heerlijk genieten van de zon en een biertje wat wil men nog meer?
-
11 September 2020 - 19:47
Cees Sleven:
Inderdaad, al je het maar weet te waarderen. En dat doen jullie in ruime mate! Bovendien genieten jullie ook van het mooie nazomerweer. Zo worden deze dagen in eigen land toch wel heel bijzonder! Groet! -
11 September 2020 - 22:14
Anny:
hoe byzonder kan een dorpje zijn waar [ik ] nog nooit van gehoord had een paar jaar geleden ,maar ik vond het daar heel byzonder ,,er is daar in de buurt ook een blote voeten pad is ook erg mooi om te doen ,,heeft [harold] nog een oudere dame van de verdrinkings dood gered ,,,maar ondanks dat was het een leuke ervaring met trek pondjes enzo ,,een schitterend gebied ,,,de weerribben ,,,beter met het mooie weer wat jullie hebben ,,fijne dagen verder,,groetjes uit Bemmel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
