Landelijk kamperen
Door: Paul Lans
Blijf op de hoogte en volg Paul
18 Mei 2019 | Nederland, Winterswijk
Kamperen op kleine, boeren campings heeft zo z’n voordelen. Behalve dat deze campings nooit duur zijn, bevalt de kleinschaligheid ons wel, zijn vaak de faciliteiten goed in orden en sta je vrij in de natuur, tussen de dieren. Vaak vlakbij de koeien of scharrelen de kippen op het erf. Op camping ‘T Paardenweitje hebben ze zelfs én kippen met ‘n haan, én ‘n kalkoen, én ‘n pauw. En die zijn ALLEMAAL (!) bij krieken van de dag wakker! Dat betekent een kakofonie van geluid, op het moment dat de zon nog geeneens zichtbaar is. Ik vermoed dan ook dat zij géén zomertijd kennen. Omdat wij op slechts luttele meters van hun hok staan, schrokken we behoorlijk vroeg wakker van dit geluid. Hierbij valt vooral het geluid van de pauw op. Daar kunnen de haan en de kalkoen nog ‘n puntje aanzuigen. Desondanks lukt het ons, in tig etappes, door te “slapen” tot iets na achten. Op een gegeven ogenblik komt er toch iets van gewenning.
Na een zonnige start, vergrijst de hemel en nemen we, als we te voet naar het centrum van Winterswijk vertrekken, zelfs een paraplu mee én trekken een jas aan. Een klein half uurtje later zijn we in het centrum. Aan de rand van de markt, op ‘n terras vinden we ‘n mooi plekje. Met ‘n cappuccino bij de hand en vrij zicht op de bonte stoet mensen die voorbij trekken, laten we ons in de kussens zakken.
Daarna vereren wij de middenstand met een bezoekje en stimuleren hier en daar de economisch ontwikkeling, een soort ontwikkelingshulp dus. Waar we niet goed over nadenken is dat we ook weer terug moeten lopen naar de camping. Bepakt en gezakt gaan we op pad. De zon heeft het ondertussen ruimschoots gewonnen van het grijs en de temperatuur loopt snel op. Met de jas om het middel geknoopt, de fotocamera op de buik en de grote doos met het vliegengordijn onder de arm zal ik er wel potsierlijk uitgezien hebben.
Sneller dan verwacht zijn we bij de camper, de luifel wordt uitgedraaid, de korte broek aangetrokken en de stoelen buitengezet. Na de lunch gaan de visserskrukjes onder de voeten en zitten we languit te genieten van de landelijke rust en doen we rest van de dag helemaal niets.
Na een zonnige start, vergrijst de hemel en nemen we, als we te voet naar het centrum van Winterswijk vertrekken, zelfs een paraplu mee én trekken een jas aan. Een klein half uurtje later zijn we in het centrum. Aan de rand van de markt, op ‘n terras vinden we ‘n mooi plekje. Met ‘n cappuccino bij de hand en vrij zicht op de bonte stoet mensen die voorbij trekken, laten we ons in de kussens zakken.
Daarna vereren wij de middenstand met een bezoekje en stimuleren hier en daar de economisch ontwikkeling, een soort ontwikkelingshulp dus. Waar we niet goed over nadenken is dat we ook weer terug moeten lopen naar de camping. Bepakt en gezakt gaan we op pad. De zon heeft het ondertussen ruimschoots gewonnen van het grijs en de temperatuur loopt snel op. Met de jas om het middel geknoopt, de fotocamera op de buik en de grote doos met het vliegengordijn onder de arm zal ik er wel potsierlijk uitgezien hebben.
Sneller dan verwacht zijn we bij de camper, de luifel wordt uitgedraaid, de korte broek aangetrokken en de stoelen buitengezet. Na de lunch gaan de visserskrukjes onder de voeten en zitten we languit te genieten van de landelijke rust en doen we rest van de dag helemaal niets.
-
18 Mei 2019 - 16:17
Cees Sleven:
Omgeving Winterswijk, misschien wel het mooiste stukje Achterhoek! En de laatste indrukken blijven altijd het langst hangen, da’s dus mooi meegenomen! Heb weer, als vanouds, genoten van de reisverhalen, het beschreef weer uitstekend het vakantiesfeertje. Nu weer in het gareel van werk en regelmaat, ik wacht gewoon op jullie volgende vakantiebreak. Dank nogmaals en groet!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
