Wir sind nicht allein

Het zal niemand verbazen, dat we (Popco en ik, Paul) het gisteren niet echt laat hebben gemaakt. Even voor elfen ging het licht uit, en bij Popco de oren dicht. Hij heeft oordoppen meegenomen omdat ik zou snurken! Nou ja, zeg!?!

Vanochtend was ik eerst om 05:30u wakker, maar ik heb me nog een keer omgedraaid en redde het toen tot 07:30u. Popco haalde het klokje van acht, rustig aan zijn we de dag gestart. Terwijl ik onder de douche stond heeft Popco het ontbijt klaargezet. Niks bijzonders, gewoon bruine bolletjes met, naar keuze pindakaas of hagelslag. Begeleid door n bakkie koffie.

Na het ontbijt zijn we eerst naar de super in de buurt gelopen voor n tandenborstel voor Popco. Die was m vergeten. Zo kon hij eerst z'n mond reinigen en verfrissen voordat we op weg gingen naar de BMW-Welt.

Na de wijze les van gisteren hebben we de autosleutels verdeeld. Ik had de reservesleutels en Popco de "rijsleutels". Hij stapte dus achter het stuur (zo handig dat hij ook rijdt). TomTom stuurde ons dwars door het centrum van München. We waren nicht allein. Heel München leek op pad te zijn. Maar ondanks de drukte waren we met zo'n 20 min. bij de BMW-Welt.

De MG werd in de parkeergarage gestald. Een rood lichtje boven de auto gaf aan dat de plek niet meer vrij was!?! Zeker voor de slechtziende automobilist! Er waren overigens meer dan genoeg vacante plekken in de garage. Al die auto's waren dus niet hierheen op weg.

Boven in het bijzondere en futuristische gebouw stonden de diverse producten uit de BMW-groep uitgestald. Uiteraard zijn we eerst gaan kijken bij de New Mini er stonden een aantal zeer fraaie exemplaren tentoongesteld. Daarna hebben we de Brand-store van Mini bezocht. Vol leuke, maar ook dure hebbedingetjes.

Natuurlijk hebben we ook de BMW-auto's bekeken. Maar daar hebben we duidelijk minder tijd aan besteed. De huidige lijn van dit merk kan ons duidelijk minder bekoren, al zouden we ons echt niet gestraft voelen met een of ander exemplaar ervan (gratis).

Ondertussen vertoonde een motorrijder, uiteraard op 'n BMW, z'n kunsten binnen in het gebouw. Hij reed trap op en trap af, al dan niet op één of twee wielen. Nadat we zijn kunsten hebben aanschouwd zijn we even bij Rolls Royce wezen kijken.

Niet alleen de auto is indrukwekkend, maar ook het enorme inter-actieve scherm erachter, waar je de flying lady, de radiator-mascotte tot leven kon brengen in een wolk van glitters. Ik hoop dat ik het filmpje dat ik gemaakt heb kan downloaden.

Daarna hebben we ons vergaapt aan de nieuwe lijn BMW motorfietsen. Dat zijn echt niet meer die saaie boxermotoren, stiekum begon bij mij het motorrijdersbloed weer te stromen. Tussentijds kwamen we nog iemand tegen van de Mini-club Nederland. Een knaap met een Mini cabrio die (bijna) altijd openrijdt met z'n Mini. Hij was met een club van 30 Mini's naar München gekomen om ook naar de Mini-Story te komen kijken (wir sind nicht allein). Alleen dachten zijn vandaag daar naar binnen te gaan, hij keek dus wel raar op z'n neus toen ik hem vertelde dat de Welt dan wel open was, maar dat het Museum maandags dicht is.

Om hiervan zeker te zijn zijn we overigens nog wel, in een heerlijk zonnetje, de loopbrug overgestoken naar het museum om hier zeker van te zijn. Ze zullen maar een uitzondering maken tijdens de Kerstvakantie. Maar dat was dus niet het geval.

Na ons bezoek zijn we teruggereden naar onze kamer, hebben de TomTom e.a. spullen daar achtergelaten en zijn met de U-bahn naar het centrum gegaan. Daar was een soort Kerstmarkt gaande. Talloze stalletjes met vers fruit (?), ja wij waren ook verbaasd, maar ook met gluhwein en natuurlijk brotchen Bratwurst. Daar hebben we ons aan bezoldigd.

Worstelend door de immense mensenmassa zijn we al redelijk snel tot het inzicht gekomen dat dit niet ons ding was. Via wat "achteraf"straatjes, waar we nog getuige waren van een absolute verkeersinfarct, alles stond (al geruime tijd) helemaal stil, terug gegaan naar een U-bahnhof en zijn we onder alle drukte door terug naar onze kamer gegaan.

Bij de super hebben we nog een fles wijn gescoord en nu zitten we aan de wijn, met borrelnootjes, een beetje te 'chillen', zoals dat tegenwoordig heet. Straks zoeken we hier in de buurt weer een eetgelegenheid om een hapje te gaan eten. Maar nu even lekker rustig, de voeten omhoog. Proost!!