Dramatisch

Wat een feestdag moest worden eindigde in een vreselijke deceptie. Het Italiaanse team werd getroffen door een ongeval in de ring waarbij de hond in kwestie helaas is overleden. Tijdens de tweede ronde van de Junioren Large, de klasse waarin Prisca met Bart ook actief is, kwam uitermatie ongelukkig in de tunnel terecht, brak daarbij z’n nek en overleed enkele minuten later aan de rand van de ring.

Prisca, en vele anderen, waren ooggetuigen van dit vreselijke voorval en begrijpelijkerwijs was Prisca volledig overstuur hiervan. Het beeld van een schijnbaar levenloze hond die de tunnel uit wordt getrokken moet vreselijk zijn geweest. Petra en ik waren op dat moment even niet aan de ring en zagen Prisca overstuur terugkomen. Kort daarna heeft Prisca besloten om niet de 14e plek van de Jumping, het gevolg van een foutloos rondje, te verdedigen. Ook de rest van het team en de coaches waren van dezelfde gedachte en als eerste team van de deelnemende landen heeft Nederland zich teruggetrokken voor de Junior Large.

Voor de Junior Medium, de klasse waarin ze met Troy loopt, had dit geen gevolgen. Hierin had Prisca aan het eind van de ochtend, of was het als vroeg in de middag, op de Jumping wel een foutloos rondje gelopen, zij het met een tijdsoverschrijding van 4,17 sec. Dit bleek goed te zijn voor een 35e plaats, van de 60 deelnemers. Dat ondanks het feit dat vlak voor hun start er in ring 1 een soort waterkanon werd aangezet om het veld te besproeien. Het geluid van de sproeier zorgde voor de nodige overlast bij Troy zodat de start in eerste instantie zelfs even werd uitgesteld. Desondanks bleef de sproeier aan en moest Prisca gewoon met Troy starten.

Na alle commotie rond het overlijden van de hond, stond het Vast Parcours voor Troy nog op het programma. Besloten werd om dit deel van de competitie wel voort te zetten. Wel kregen alle deelnemers nogmaals de kans om het parkoers nogmaals te verkennen.

Geweldig om te zien was de saamhorigheid binnen het team, de jongens en de meisjes steunden elkaar, geweldig om te zien. Maar ook de volwassenen waren er voor elkaar. Want eerlijk is eerlijk, ook ik heb een aantal malen op m’n lip moeten bijten. Binnen ons eigen kringetje waren we ook getuige van een mooi staaltje hiervan. Prisca kreeg van Vincent, als talisman, zijn armband met daarin de as van Sjoerd, z’n onlangs overleden broer. Ook een kippenvelmoment.

Prisca liet weer een geweldig staaltje van psychische weerbaarheid zien. Want ondanks haar twijfel heeft ze toch met Troy haar rondje gelopen en kwam daar met één weigering eigenlijk gewoon heel mooi rond. Dezelfde weerbaarheid die we overigens ook gezien hebben bij het rondje met Bart. Ze was weer, net zoals met Troy op het NK, gefocust en geconcentreerd. Ondanks alle spanningen rond zo’n wedstrijd gewoon goed presteren en een 14e plek scoren in een internationaal veld van 120 combinaties.

Maar goed, haar laatste rondje voor vandaag met Troy was uiteindelijk goed voor een 33e plek waarmee ze overall op een 29e plek eindigde. Een lagere notering dan vorig jaar, maar dat was dan ook bij de Kinderen, en niet de Junioren, en onder andere omstandigheden.

Om niet in mineur te eindigen. Tijdens de avondmaaltijd komt Popco ineens tot de ontdekking dat we meer stoelen hebben dan dat we met mensen zijn. Blijkt dat we bij de ring een identieke stoel als de onze hebben meegenomen. Die heb ik dus maar weer aan de ring teruggezet. Oeps. Het zal niemand verbazen dat we het niet laat hebben gemaakt. Na alle emotie en spanning hebben we allemaal de pijp helemaal leeg.