Wisseling van de wacht

Vandaag staat in het teken van de verplaatsing van Millau naar Vias, aan de Middellandse zeekust. We zijn rond 08:00u opgestaan en zoetjes-aan gestart met het opruimen van de tenten e.d. Omdat we slechts zo’n 120 km hoeven te rijden doen we het rustig aan. Tussen de bedrijven door wordt er nog ontbeten en om 11:20u rijden we van de camping af.

Om te belanden in een file!?! De weg van de camping naar Millau staat stampvol en we doen er een kwartier over om op de N9 te komen, maar daarna gaat het snel. Als snel bereiken we de A75 en gaat het rapper en rapper. Met anderhalf uur, dus rond 13:00u komen we aan bij Vias. Helaas is de bebording naar de camping niet echt optimaal, kennen de beide navigatiesystemen alleen de straat waaraan de camping zou moeten liggen en geeft de routebeschrijving onderaan de brief van de camping juist weer een heel andere richting aan.

Twee keer passeren we een enorm bord ”Information de Touriste” en de derde maal, driemaal is scheepsrecht besluiten we hier te stoppen. Zij weten ons te vertellen dat de bewuste Avenue in gereden moet worden en dat onze camping aan de rechterzijde ligt. We rijden een straat in met allemaal kraampjes en Marleen, Sanne, Riannen, maar ook Maikel raken hiervan zo in verrukking dat ze de ingang van de camping voorbij rijden. Wij waren nog niet aan het ‘winkelen’ en zo kwam het dat Johan, in zijn achteruitkijkspiegel, ineens die grote rode bus aan de rechterzijde zag verdwijnen.

Bij de poort werden we opgewacht door een bewakeren, die ons aanwees waar we de auto even konden stallen. Eenmaal op de receptie was het wel duidelijk dat we op een (commerciële) strandcamping waren aangeland. Helemaal toen we bij de plekjes aankwamen. De plek van Johan en Marleen is een prima plek voorzien van de nodige schaduw. Terwijl wij het met ongeveer 2/3 van die ruimte moeten doen en geen schaduw hebben.

Onze Franse overbuurman, die onze aankomst gadeslaat, draait z’n stoeltje om om er eens lekker voor te gaan zitten hoe wij de zaak optuigen. Al snel heeft hij in de gaten dat dit geen vermakelijk schouwspel gaat worden, want binnen no-time staat de vouwwagen en nog sneller het tentje van Popco. Van de weeromstuit gaat hij zich daarom maar bezig houden met het opblazen van een bootje (gewoon met lucht, niet met explosieven o.i.d.).

Het weer hier in Vias is vreselijk(?). We zitten onder een strak blauwe lucht, geen wolkje gezien (dat hebben we de afgelopen weken genoeg gezien) en er staat een stevige bries (kracht 5). Overigens was het in Millau lang niet slecht alleen hebben we slechts een paar helemaal onbewolkte dagen gehad en waren de rest van de dagen variërend van schapenwolkjes tot gewoon zwaar bewolkt. Dit laatste overigens ook maar een paar dagen. Wel woei het er bijna constant en koelde het ’s avonds flink af. Wat Vias wat dat betreft gaat brengen moeten we nog afwachten.

Inmiddels zijn Sanne, Rianne, Maikel en Petra al naar het strand geweest. Prisca en ik zijn nog wel meegelopen maar wij zijn niet gebleven. Ook is de boulevard met z’n winkeltjes en kraampjes al onveilig gemaakt. Ondertussen hebben we nog geprobeerd een weekkaart te kopen voor het internet. De muts achter de receptie wist te melden dat er geen een meer was. Ook wist ze te melden dat een 24-uurskaart slechts 24 uur non-stop geldig was. Dus niet, zoals ik hoopte, zo’n 4 uur per dag. Dan zouden we dus de hele week uit kunnen zingen. Maar dat ging, volgens haar niet. Omdat ze niet zo’n snuggere indruk maakten gaan we het morgen gewoon nog een keer proberen.

Wie weet later meer in dit theater.

:SMS update:: 6 augustus 2010 :
De kids zyn vanavond met de neus in de boter gevallen. Een daverende disco-schuim party. Dansen op n opzwepende beat in 1,5 m schuim. Groet feest dus. Paul