Auschwitz
Blijf op de hoogte en volg Paul
17 September 2019 | Polen, Auschwitz
Vroeg gaan we pad voor de laatste 120 km. Met de ervaring van gisteren willen we niet het risico lopen te laat te komen, de kilometers vorderen hier langzamer dan bij ons. Als we eenmaal het dorp uit zijn wordt het snel weer vlak en saai. Behalve het dorp waar we stonden en (hopelijk Auschwitz) hebben we eigenlijk nog niets gezien dat ‘n bezoek aan Polen rechtvaardigt. Toegegeven, Wroclaw is waarschijnlijk de moeite waard, maar dat bezoek hebben we geschrapt omwille van het tegenvallende reistempo. We halen over het algemeen de tijden die de navigatie aangeeft niet. Vandaag zijn we, incl. een koffie-stop 3 uur onderweg. Maar op 11:00 staan we op de parking.
Naar binnen komen is nog best lastig. Rugzak inleveren, poortje door, piep, piep - horloge af, armband af, riem af, eindelijk met de broek op de enkels mag ik erin. Nu is het wachten op de gids. De wachttijd benut ik om dit nog te schrijven. De toon is nu nog luchtig.
Dan gaan we met de gids op weg. Onwillekeurig heb ik mezelf gewapend tegen dat wat ik denk dat komen gaat. Onze gids een mid veertiger doet op rustige toon z’n verhaal. Hoewel hij zeker niet koketteert met cijfers, raken deze je als eerste. Langzaam, maar zeker trekt hij je met z’n verhaal naar binnen toe. Nergens verwijtend of grof, maar rustig maar toch indringend grijpt hij ‘n ieder bij de keel en sleurt hij ze de gruwelijkheid van het verleden in. Geen sensatielust, maar zo objectief mogelijk, met ‘n menselijke ondertoon raakt hij iedereen in de groep. Juist de rust waarmee hij z’n verhaal doet maakt dat het binnenkomt en voegt zeker ‘n extra dimensie toe aan wat je ziet.
Het tweede deel van de tour vindt plaats in Birkenau. De uitgestrektheid, de massaliteit spreken hier voor zichzelf. Onze gids vertelt alleen het hoogst noodzakelijke en laat de omgeving de rest doen. Wanneer hij verteld, staande voor de restanten van de gaskamers en crematoria, over de slachting onder de Poolse bevolking, verandert z’n toon héél even. Het raakt mij in ieder geval diep in m’n ziel.
Het verhaal, de cijfers, ik ga ze hier niet herhalen. Woorden zijn domweg niet toereikend. Het bezoek was uitermate indrukwekkend, het is niet voor niets stil in de camper.
-
17 September 2019 - 19:25
Harriet :
Een indrukwekkend verhaal.❤ -
17 September 2019 - 19:59
Wil Willemsen:
Daar was ik ook 8 jaar geleden , indrukwekkend.
Bleef een week in Krakau, super en bezocht in de buurt de zoutmijnen dat was het mooiste van de hele reis. Als het kan DOEN zou ik zeggen. Dan heb je Polen wel gehad! Goede reis verder en grtjs -
17 September 2019 - 20:07
Anny:
hier zijn geen ,,goede ,,,woorden van toepassing . -
17 September 2019 - 20:53
Mieke Verheul:
Kippenvel bij het lezen van je verhaal Paul. Heel indrukwekkend. -
18 September 2019 - 00:24
Cees Sleven:
Zwijgen zegt soms meer dan honderd woorden...
Maar deze waanzin mag nooit verzwegen worden...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
