Ongedwongen
Door: Paul Lans
Blijf op de hoogte en volg Paul
26 December 2017 | Nederland, Haarlem
Terwijl de regen z’n soundtrack op het dak van de camper laat horen laten we binnen de hawaiiaanse zon schijnen. We hebben even contact met de andere zijde van onze aardkloot. We zien hoe de kids de Eerste Kerstdag doorgebracht hebben.
Daarna, het is inmiddels droog geworden, gaan we de honden uitlaten. Of liever gezegd, afmatten zodat ze straks bij René en Jenny lekker rustig zijn. Inktzwarte wolken, knal blauwe opklaringen en spier witte wolken gaan boven ons de strijd aan, doorklieft door dalende vliegtuigen. Dit heeft geweldig mooie luchten tot gevolg. Door de sterke wind, verandert het beeld constant.
Daarna gaan we heerlijk Brunchen bij René en Jenny. Hier gaan we eigenlijk nooit op bezoek maar zijn we altijd thuis. Heerlijk ongedwongen aan een goed gevulde tafel komen weer allerlei onderwerpen aan bod. Van Bart en Troy hebben we, zoals gehoopt, weinig last. Zeker als ze ook nog een kluif hebben gekregen.
Na de brunch gaan we samen eerst naar de Zilk, kijken bij het nieuwe huis van René en Jenny om daarna door te rijden naar Langevelderslag om lekker te wandelen op het strand. Ook nu weer zorgt de sterke wind voor mooie wisselende luchten, maar ook voor spectaculaire sprongen van de ook hier aanwezige kite-surfers. Meters hoog, en ver springen ze in de kolken branding, terwijl wij al keuvelend en wel net buiten het bereik van diezelfde branding blijven. Bart en Troy zijn de wandeling van vanochtend alweer vergeten en gaan weer helemaal los.
Eenmaal terug in Haarlem sluiten we de brunch af met een drankje en een hapje en komen we weer op temperatuur. Om de dag nuttig te eindigen doen we nog op de terugweg nog boodschappen voor mijn moeder en brengen die bij haar langs. We vertrekken niet voordat er een warme maaltijd voor haar op tafel staat. Rode kool, aardappelpuree, hachee en appelmoes, door moeders tot één onherkenbare brei geprakt.
Veel zin om nog een volledige maaltijd te nuttigen hebben we niet na de overvloedige brunch. Het wordt dus soep met stokbrood. Met de voetjes op de bank beëindigen we deze mooie dag.
Daarna, het is inmiddels droog geworden, gaan we de honden uitlaten. Of liever gezegd, afmatten zodat ze straks bij René en Jenny lekker rustig zijn. Inktzwarte wolken, knal blauwe opklaringen en spier witte wolken gaan boven ons de strijd aan, doorklieft door dalende vliegtuigen. Dit heeft geweldig mooie luchten tot gevolg. Door de sterke wind, verandert het beeld constant.
Daarna gaan we heerlijk Brunchen bij René en Jenny. Hier gaan we eigenlijk nooit op bezoek maar zijn we altijd thuis. Heerlijk ongedwongen aan een goed gevulde tafel komen weer allerlei onderwerpen aan bod. Van Bart en Troy hebben we, zoals gehoopt, weinig last. Zeker als ze ook nog een kluif hebben gekregen.
Na de brunch gaan we samen eerst naar de Zilk, kijken bij het nieuwe huis van René en Jenny om daarna door te rijden naar Langevelderslag om lekker te wandelen op het strand. Ook nu weer zorgt de sterke wind voor mooie wisselende luchten, maar ook voor spectaculaire sprongen van de ook hier aanwezige kite-surfers. Meters hoog, en ver springen ze in de kolken branding, terwijl wij al keuvelend en wel net buiten het bereik van diezelfde branding blijven. Bart en Troy zijn de wandeling van vanochtend alweer vergeten en gaan weer helemaal los.
Eenmaal terug in Haarlem sluiten we de brunch af met een drankje en een hapje en komen we weer op temperatuur. Om de dag nuttig te eindigen doen we nog op de terugweg nog boodschappen voor mijn moeder en brengen die bij haar langs. We vertrekken niet voordat er een warme maaltijd voor haar op tafel staat. Rode kool, aardappelpuree, hachee en appelmoes, door moeders tot één onherkenbare brei geprakt.
Veel zin om nog een volledige maaltijd te nuttigen hebben we niet na de overvloedige brunch. Het wordt dus soep met stokbrood. Met de voetjes op de bank beëindigen we deze mooie dag.
-
27 December 2017 - 09:36
René:
Het was als vanouds, een tweede kerstdag met een gouden randje. Het bracht herinneringen aan vroeger, toen wij als jonge ouders met prille gezinnen één van de twee kerstdagen bij elkaar doorbrachten en gezelligheid de boventoon voerde. Ook vandaag was weer zo´n pareltje. En het is wat je zegt. Als jullie bij ons op bezoek zijn, zijn jullie geen bezoek, maar hele goede vrienden die veel begrijpen zonder woorden.
Dank jullie wel voor deze fijne dag. -
28 December 2017 - 11:48
Cees Sleven:
Met de kerstdagen even rustig aan gedaan met de telefoon, vandaar deze verlate reactie. Van onder de versierde boom toch even met jullie uitgewaaid aan het strand. Is altijd leuk, in ieder jaargetijde. Geniet nog maar even! Groet!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
