Kiekeboe

Vandaag “ontvluchten” we Camping Les Pommiers. Behalve het ogenschijnlijke sfeertje, het sanitair is het gisterenavond ook nog gaan druppelen. Regen is het niet te noemen want vanochtend was het zand rondom de camper nog nauwelijks nat te noemen. Hooguit een millimeter diep was de regen doorgedrongen. Vanochtend heb ik nog een poging gedaan om te douchen. Maar na drie keer het gangetje tussen de douches te hebben doorgelopen heb ik daar toch maar van afgezien. Of de douches waren te smerig, of er was geen enkele haakje, of eer was wel een haak, maar er liep meer water langs de muur dan dat er uit de douchekop kwam.

Na het ontbijt zijn we vertrokken richting Honfleur. Ook op deze rit worden we lange tijd vergezelt door onze grote vriend, de D514 en later z’n broer D513. Via Cabourg, Houlgate en Deauville volgen we de kust. Honfleur is een pittoresk visserstadje dat grotendeels drijft op de honderden toeristen die daar door cruiseschepen worden gelost. Akkoord het is allemaal een tikje commercieel, maar het dorpje is alleraardigst.

We bezoeken de houten kerk van Sainte Cahèrine en snuiven daar even de sfeer. Een bijzonder snuifje overigens, want niet alleen het interieur is door het gebruik van hout is heel bijzonder, ook de geur die er hangt is dat. De lucht die niet zou weerstaan in een timmerfabriek van tropisch hout.

Daarna is het tijd voor een bakkie en vinden we een plekje op een stel houten bankjes (een treinzit) op één van de drukkere kruispunten in Honfleur. We vermaken ons prima. Daarna lopen we nog even langs de terrasjes langs de haven die een kleurrijk contrast vormen met de huizen erachter.

Terug bij de camper kloppen we onze schoenen uit, het voetpad was bedekt met een soort gravel en dat schep je zo lekker in je schoenen. Daarna gaat het richting Le Havre, maar niet rechtstreeks, we komen dan met onze camper terecht op dat hele drukke, en vooral krappe, kruispunt waar we ons net hebben zitten verkneukelen. We gaan iets terug, dat werd overigens iets meer dan we dachten, maar komen uiteindelijk inderdaad aan de andere kant van het dorp weer voorbij op weg naar de Pont de Normandie. Een behoorlijk hoge brug over de monding van de Seine.

In Le Havre willen we wat cultuur snuiven door het lopen van een zogenaamde architectuurwandeling. Door de heftige bombardementen is een groot deel van de bebouwing verwoest. Na de oorlog is onder leiding van de architect Auguste Perret de binnenstad herbouwd. We hebben een o.a. de Avenue Foch gezien, en gelopen en waren eerlijk gezegd niet echt onder de indruk. Ook hebben we het Espace Oscar Niemeyer, het cultureel centrum gezien (ookwel De Vulkaan genoemd). Tja je moet er van houden. Bovendien is Le Havre, in tegenstelling tot Honfleur compleet uitgestorven op deze zondag. Al met al vonden we Le Havre un peu tegenvallen en dus hebben we de camperplaats, waar eventueel overnacht kon worden weer verlaten en gaan we richting Étretat.

Hier willen we overnachten, en eventueel nog een nacht verblijven (even pas op de plaats maken). Maar het is hier ontzettend druk, al voor de camping staan de camper in rijen langs de weg en ook op de camping en de naastgelegen camperplaats lijkt het wel of ze gestapeld staan. We rijden dus door.

We eindigen vandaag op een piepkleine camping: Camping Gilbert Lambert vlakbij Bordeaux-st-Clair. Gerund door een zeer donker getinte dame die geen Engels spreekt, maar het wel begrijpt (min of meer). We kunnen een nachtje blijven en betalen het campinggeld zonder ons in te schrijven!

Als we op de plek staan komt wint eindelijk de zon het van de wolken. Na een hele dag “Kiekeboe” te hebben gespeeld wordt het nu echt warm. Vandaag had de bewolking de overhand, al was de temperatuur zeker niet verkeerd. Sterker nog als de zon wel even door het dek heen prikte was het meteen behoorlijk warm.

Weer een dag met twee gezichten: het bezoek aan Honfleur was zeker de moeite waard, maar Le Havre? Ach, laat ik er verder geen woorden aan vuilmaken.

Tenslotte nog even dit. Uit de verslagen lijkt het misschien alsof we het vreselijk druk hebben met het bezoeken van allerhande zaken én dan ook nog dat reizen, maar dat valt in de praktijk reuze mee. In de regel staan we meestal uiterlijk rond drie uur op een camping en hebben dan nog voldoende tijd om lekker te luieren, een boek te lezen of een verslag te schrijven.