De zinnen verzetten
Blijf op de hoogte en volg Paul
28 December 2019 | Nederland, Zeewolde
Terwijl de zon slaapdronken het vorst gerijpte land in brand lijkt te steken, maken wij ons op om Weesp te verruilen voor Zeewolde. Waar we, verscholen voor het vuurwerk de jaarwisseling zullen doorbrengen.
In Spakenburg-Bunschoten wordt de gasfles en de boodschappentas weer gevuld. De nood om ‘n parkeerplaats te vinden is zelfs onder de vrome Spakenburgers klaarblijkelijk erg hoog. Wanneer ik de camper uit de parkeerplaats stuur kan die ene bestuurder nauwelijks wachten totdat ik weggedraaid ben. Terwijl ik linksaf weg wil rijden probeert hij juist aan die kant langs me te steken. Dat hij daarmee mij de doorgang verspert snapt hij nog niet. Een patstelling dreigt. Dus gaat hij toch maar morrend achteruit. Gezien de lengte van de camper moet ik een keer steken. Maar voordat ik achteruit kan rijden probeert de man alweer achter mij langs te rijden, terwijl daar nog helemaal geen ruimte voor is. Een tweede patstelling dreigt, terwijl ik de man vriendelijk toelach, blijf ik, noodgedwongen, midden op de weg stilstaan. Andermaal moet hij achteruit. De verdraagzaamheid uit de Kerst-gedachte is alweer ver weg.
In het bleke zonnetje kunnen we, eindelijk, onze weg vervolgen. Eenmaal in Zeewolde, voegen Harold en Mariëlle zich bij ons. Na het plaatsen van de campers gaan we wandelen. Onderweg zien we regelmatig heren, zowel lopend als op de fiets. Het is net alsof ze zich betrapt voelen door onze aanwezigheid. Als we daarna nog een groepje van vier mannen zien praten gaat mijn verbeelding helemaal met me aan de haal. Ik zal niet in de details treden van wat er zich allemaal in mijn gedachten afspeelde. Terug in de camper drinken we ‘n borrel en eten we Thaise kapucijners, door Petra klaargemaakt. De zinnen zijn weer verzet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
