Als God in Frankrijk

Het is al licht als de blinderingen voor het netvlies de overgang van het nachtelijke donker naar het licht van de nieuwe dag mogelijk maken. Hoewel bewolkt zien we ook grote stukken blauw en is de zon prominent aanwezig. Na het gezamenlijke ontbijt, het is inmiddels na tienen, vervoegen we ons op het 'kantoor' van ons verblijf. Het is ook het verkoop- en proeflokaal en voor we het weten zitten we met een glaasje champagne in de hand. Tijd voor een proeverij.

We starten met een Cuvée Tradition Brut. Hoewel we uit ervaring denken te weten dat we geen liefhebbers zijn van de Brut (zo'n smaak waarvan je tong dubbel krult, zover dat de zijkanten zich onder je gehemelte elkaar weer ontmoeten) nemen we voorzichtig een slok en ... De tongkrullende ervaring blijft uit en de champagne drinkt heerlijk weg. We zijn verrast, de glazen gaan leeg en de spuugbak blijft dat ook (leeg). Daarna drinken we de Cuvée Rosé. Hierover verschillen de meningen behoorlijk. Peet en ik vinden hem prima smaken, maar Hugo en Minke zijn een heel andere mening toegedaan. Tot mijn grote spijt (weggooien is zonde) verdwijnen de eerste glazen in de spuugbak.

Nu is de Cuvée Reserve aan de beurt. Hoewel hij wat ondeugend aan het glas hangt, heeft hij een soepele afdronk ( ja, wat un paar chlaasu sjampie med ju doen!). De Reserve is zelfs nog iets droger dan de Brut maar, zo concludeert het proefpanel, nog steeds goet te drinken. We szluituh de proefferei av med un Tradition Demi-sec. Dese iz wad soetur dan de bruut. Dussuh dese koopuh wu. Ses vlessu for onz allumaal ennuh ook noch watt koekies durbei. Omdatuh wu wad koopuh hoefe eu cheen staangelt tu butaluh, ztaan wu lekkuh choetkoop.

Het wordt nu tijd om de alcohol beestjes uit ons hoofd te verdrijven. Gezien het mooie weer, de zon heeft nu de overhand, pakken we de fiets en gaan we op pad. Nu ligt Verneuil aan de Marne in een, laten we maar zeggen, heuvelachtige omgeving. Wat os het dan een genot om wat ondersteuning te hebben (heuvel op en wind tegen). Al dat klimmen en dalen zorgt wel voor prachtige vergezichten. We strijken even neer op een picknickbank aan de oever van de Marne. Heerlijk in het zonnetje genieten we van het uitzicht en het voorbijsnellende water. Op de terugweg pikken we wat stokbroden op die we voor de camper soldaat maken. Als het dan betrekt is het tijd voor de siësta en trekken we ons terug in onze campers voor een boek of het maken van dit verslag.

Omdat we geen boodschappen hebben kunnen doen wordt het dus buiten de deur eten. Maar ook in Verneuil is er niets open dus zoeken we ons heil in Brosnan een wat grotere stad even verderop. Maar ook hier is weinig tot niets open en wat open is ....! Uiteindelijk bestellen we pizza a emporter die we in de camper opeten en wegspoelen met een flesje Cuvée Tradition Brut. Het leven was ons weer goed gezind vandaag. Nu alleen nog WiFi!