Dubbel niets

Ook deze dag blinkt niet uit wat betreft hoogtepunten. De temperatuur van (ruim) boven de 30 graden in combinatie met een luchtvochtigheid van 66% (een hoogtepuntje) maakt alleen het denken aan een activiteit dat het zweet je van het lijf gutst. Ook de honden hebben er last van. Al kunnen Troy en James en ogenschijnlijk beter mee om gaan dan Bart. Enerzijds begrijpt hij dat hij rust moet nemen, maar iets in hem zorgt toch voor die onrust. Hierdoor komt hij, regelmatige dan de andere twee, weer overeind op zoek naar een (nog) betere plek. Z’n voetzooltjes zijn wel weer aan de beterende hand, maar echt stadjes bezoeken met hem vinden we “(nog) niet verantwoord.

Het hoogtepunt vandaag had moeten zijn een bezoek aan de Covolo di Butistone. Een soort burcht uitgehakt in de rotsen op luttele minuten van de camping. Omdat er enkel een folder in het Italiaans beschikbaar was ging één van de twee zussen die de scepter zwaaien over deze camping, bellen voor openingstijden en dergelijke, Na een aantal pogingen had ze beet en wist ze ons te vertellen dat de Covolo vandaag een rondleiding gaf om 10:00u en om 13:00u.

Omdat 10:00u, gezien ons vakantietempo, gewoonweg te vroeg is en omdat 13:00u op het heetst van de dag val, besluiten we op dit laatste tijdstip te gaan. Hangende in de stoelen, de hitte wegpuffend :(werkt dus niet echt) lezend in boeken, op eReaders of spelletjes spelend op smartphones brengen we de uren na het ontbijt door. Vandaag zonder krant, het is immers zondag.

Rond enen stap ik met Vincent, Popco en Anne in zijn auto voor het bezoek aan de Covolo. Door een nogal ingewikkeld stel van op- en afritten moeten we eerst de ‘verkeerde’ kant op, daar weer de afrit nemen, onder de weg door weer terug, de Covolo voorbj, de afrit nemen, weer onder de weg door en terug naar de juiste afrit. Gelukkig snort de airco lekker en vult hij de auto al snel met heerlijke koele lucht. Via een miniscule afrit staan we direct op de parkeerplaats. Na de klap in ons gezizht als we de deuren opdoen, wat n hitte, krijgen we nog een tegenslag. Het toegangshek is dicht en er hangt een groot hangslot op en en, voor ons, onduidelijk briefje in het Italiaans. Popco fotografeert dit om op de camping straks te laten vertalen.

Onverichterzake draaien we de snelweg weer om, ricichting camping. Jammer is alleen wel dat we eigenlijk de andere kant op moeten. Volgens TomTom is daar namelijk de dichtstbijzijnde bancomat. We hebben namelijk behoefte aan cash geld. Waarom? Dat hebben we nodig voor het andere hoogtepunt van vandaag. We gaan namelijk afrekenen. We hebben besloten om de hitte, de vochtigheid en de muggen en horzels achter ons te laten en te vertrekken richting Zuid-Duitsland.

Na het nuttigen van een zelfgemaakte pastasalade, het is te warm voor ‘warm-eten’, in de relatieve koelte van de avond beginnen we met het opruimen van alle ‘zooi’. Zo kunnen we morgenochtend bijtijds, voor de hitte uit, de luchtbedden en de tenten opruimen en op pad. Dit was dus een dag waarvan de ‘hoogtepunten’ eigenlijk ook geen hoogtepunten waren en we dus uiteindelijk gewoon weer niets hebben gedaan (‘Dubbel niets” dus). Morgen sluiten we ons, ondanks de hitte, uitermate plezierige verblijf in Italië af en zoeken ons heil gewoon iets noordelijker.