Kletsnat

Het is vrijdag, dit is dag 16 van onze vakantie – Time flies when youre having fun. Popco is weer bijgedraaid, hij had wat last van de verhuizing en kon slecht ‘wennen’ aan de nieuwe camping. Alles op de vorige camping was beter, zo vond hij. Tja de hurk-toiletten hier zijn inderdaad geen verbetering, maar er zijn ook gewone toiletten. En ja, er zijn hier minder douches, maar ze zijn er wel en alles is netjes schoon.

Het is voor ons allemaal nog steeds moeilijk te vatten dat we nog in Italië zitten, de omgeving doet ons zo denken aan Oostenrijk. Bovendien helpt het niet dat de uitbaatster van de camping vloeibaar Duits praat. Vaak wordt in gesprekken onderling gerefereerd aan “Italië” als we het over de vorige camping hebben, terwijl we nog steeds in Italië zijn.

Vandaag hebben we tijd ingeruimd voor een bezoekje aan Bassano del Grappa. Een stadje met een mooie brug, de Ponte Degli Alpini, en een keur aan Grappa-makers (zijn het nu distilleerders of brouwers?). Het stadje is ons aangeraden door iemand op La Futa, die dus ook op Le Gajole is geweest. Ik had die naam dus genoteerd op m’n iPhone. Dus TomTom erbij gehaald, maar die leek in eerste instantie de stad helemaal niet te kennen. Bleek dat Bassano, met een dubbele s moest worden geschreven. Toen kende TomTom hem wel.

Na een half uurtje reden we het centrum van Bassano del Grappa binnen en konden we meteen de camper kwijt om een parkeerplaats, Prato 1. De deuren gingen open en … het was hier bijna net zo warm als op de camping. Al leek het dat de vochtigheidsgraad wat lager was. Vanochtend op de camping was de luchtvochtigheid 44%. Vanwege de warmte besluiten we de honden in de auto te laten, die is nog koel van het gebruik van de airco, sluiten alle rolgordijnen en doen de isolerende deken over de voorruit en voorportieren.

Eenmaal in de stad komen we meteen langs een gelateria. Gezien de heersende temperatuur is een verkoelend ijsje wel een zeer aanlokkelijk idee. We nemen alle zes een ijsje met twee “bolletjes”, zeg maar scheppen. We rekenen af: E 7,-- en LEKKER!!!! We gaan op het stoepje voor de kerk zitten in de schaduw om te genieten van ons ijsje. We zitten naast een Nederlands echtpaar dat met de fiets, kamperend, terug naar Nederland gaan. Ze zijn met het vliegtuig naar Venetië gevlogen en gaan op de fiets, een Koga Myata eBike, terug naar Nederland. Ze hebben zo’n drie weken gepland voor de tocht.

Meteen moeten we aan Johan denken die volgend jaar mei een soortgelijke tocht gaat ondernemen . Hij gaat vanuit Nederland naar Rome fietsen. Als ik het daarover heb met hen krijg ik als antwoord dat zij voor deze route hebben gekozen omdat je dan merentijds de zon in de rug hebt en de vliegreis makkelijker (lees goedkoper) te boeken valt. Na afloop van het gesprek stuur ik Johan meteen een SMS-je met dit verhaal. Maar niet voordat we in het kerkje weer een paar kaarsjes hebben aangestoken.

Na wat winkeltjes te hebben aangedaan komen we bij de Ponte Degli Alpini. Een schoonheid in al z’n eenvoud. Bovenop de brug, in de schaduw met een briesje dat over het water komt is het heerlijk toeven. Aan gindse zijde van de brug vinden we een soort delicatessenwinkel met gedroogde kruiden, paddenstoelen, grappa (uiteraard) en allerhande andere lekkernijen. Er wordt het een en ander ingeslagen. We gaan weer op weg naar de auto, anders zitten de hondjes er te lang in.

We willen op de terugweg naar de camping langs de Fiume Brenta, de rivier langs de provinciale weg naar Arsiè, gaan picknicken. Het voordeel van reizen met de camper is dat je altijd je huis bij je hebt en dus ook al je spullen. Hoewel spullen, we hebben alweer dringend behoefte aan boodschappen en we vinden, jawel, een Lidl. Ik blijf achter in de camper met draaiende motor (en airco) zodat ook de hondjes koel blijven.

Daarna gaan we weer onderweg richting de camping. We zoeken, aan de overzijde van de Fiume Brenta een plekje aan het water, zoeken verkoeling in het ijskoude water. Met de huidige temperatuur en luchtvochtigheid is het heerlijk om even de voeten in het water te hebben. We zweten allemaal enorm. In de schaduw eten we het obligate stokbrood en daarna rijden we door richting Gajole. Omdat, vanwege de siësta, de poort nog tot 15:00u dicht blijft gaan we ergens langs het Lago di Corno nog wat drinken.

Vanwege de heersende hitte, de luchtvochtigheid is inmiddels rond de 50%, weten we niet of we nu binnen of buiten ons drankje moeten opdrinken. We besluiten binnen te blijven. Kort na drieën rijden we de camping op en manoeuvreren we de camper weer op z’n plek. Snel zetten we de luifel op om wat schaduw te creëren. Apathisch valt iedereen op de stoelen, lamgeslagen door de hitte.

In de verte klinkt het gedonder van onweer. Het lijkt langs ons niet te raken, totdat ook onze luifel het getik van de regen laat horen. Voordeel is wel dat de temperatuur eindelijk iets gaat zakken. Lastig is wel dat de luifel net iets te klein is voor zes man en een tafel. Maar we schikken ons in ons lot.

Gelukkig blijft de regen beperkt tot wat gespetter en blijft het onweer ook uit de buurt. Wanneer we, op Italiaanse tijd (rond 20:00u) starten met het avondeten is het ondertussen droog en kunnen we buiten aan de BBQ, op ons ‘pannetje’. De temperatuur is nu eindelijk aanvaardbaar.

Vandaag dus een vochtige dag, hetzij van het zweten dat we overmatig hebben gedaan, hetzij van de regen, dat maar mondjesmaat is gevallen.