Ez a szerda

Het is woensdag (Ez a szerda). De passerende trein wordt al bijna gewoon, de eerste twee van vandaag heb ik al niet eens gehoord. Rond achten wordt Petra wakker, meteen schiet ze wat kleren aan om naar het “winkeltje” op de camping te gaan voor brood(jes).Weer is ze bijna te laat, er is nog een witbrood. Maar met handen en voeten lukt het uiteindelijk om voor morgen brood te bestellen zodat we straks niet een keer echt achter het net vissen.

Als ze terugkomt met het brood gaan we samen de honden even uitlaten. Het is nu nog niet zo warm, al staat het zonnetje in een strak blauwe lucht al heel erg zijn best te doen. We steken de rondweg over en laten op een ‘grasveld’ de honden even uitrazen. Daarna gaan ze aan de lijn en gaan we, bij de rondweg vandaan, het achterland in.

Hier zien we, wat ik vermoed, de overblijfselen van het communistische tijdperk. Allemaal iets te grote en bombastische huizen, de Dasja’s van de leden van het Politburo. Tenminste die zfeer ademt het uit. Sommige huizen zijn potsierlijk getooid met pilaren en andere versierselen. Maar alles is met weinig fantasie gebouwd. Via een soort karrepaadje hopen we, tussen de landhuizen door weer bij de rondweg te komen. We lopen tussen de bomen door totdat het behoorlijk begint te stinken. De herkomst van die stank is het erf van een (keuter)-boertje. Er lopen varkens, ganzen en kippen in een vreselijke janboel door elkaar. De lucht is niet te harden. Het pad loopt hier dood, bijna letterlijk. We gaan dus weer terug en vinden we verderop het gezochte pad. Al met al zijn we een uurtje onderweg geweest.

Terug bij de tent zijn de kids ook al wakker, er kan dus ontbeten worden. Jammer dat het niet bij ze op is gekomen op alvast de tafel te dekken of iets dergelijks. Gezamenlijk wordt er dus ontbeten. Terwijl wij natafelen, komen Jan, Marjon en Femke, respectievelijk de vader, moeder en zus van Anne voorbij. Zij gaan naar een stadje iets terug langs het Balatonmeer, Rèvfülöp. Petra stelt voor, na hun vertrek, om ook hierheen te gaan.

Maar voordat iedereen gedoucht, gepikt en gesteven is, is het al na elfen. Sterker nog op het moment dat wij in de auto stappen komen de anderen al weer terug. Het ‘winkelen’ in Rèvfülöp was in zoverre een succes dat we een krant hebben gescoord, weliswaar een AD, maar toch en ansichtkaarten. Tegen een shop-a-holic zou ik zeggen, ga niet naar Rèvfülöp, want daar is niet veel te beleven.

Terug op de camping breekt de bewolking weer open, zo rond het einde van het ontbijt was de lucht dicht getrokken, en wordt het weer knap warm. De temperatuur gaat weer ruim boven de 20 graden uit. Terwijl het tijdens ons bezoek aan Rèvfülöp (je gaat echt houden van die naam) het een zeer aangename 22 graden was. Nu zoeken de meeste van ons gezelschap verkoeling in het meer. Ik kan hun kreten horen hier achter mijn toetsenbordje.

Met m’n eReader, een glaasje van het één en ander en voldoende schaduw breng ik de rest van de dag door totdat het tijd is om de Bbq voor te bereiden. Vanavond doen we dat met het hele gezelschap aan de rand van het Balatonmeer.

Het wordt een hele gezellige avond met lekker eten, flauwe en minder flauwe moppen af getopt met een mooie zonsondergang en een nog mooiere sterren hemel. Dit was de woensdag.