When Mona Lisa smiles

Vandaag willen we een bezoekje brengen een Vinci, de stad van ……, juist Leonardo. We zijn vandaag dus iets rapper met het ontbijt en ook het douchen gaat vandaag een stuk vlotter. Toch wel handig zo’n eigen douche, niet meer in de rij staan. Rond 10:30u is iedereen gewassen, gevoederd en zijn alle tanden gepoetst. We zijn klaar om te vertrekken.

De zon staat al weer hoog aan de hemel en op een enkel schapenwolkje na is deze strak blauw. Met de ramen helemaal open, we missen de airco zo wel hoor, gaan we onderweg. De TomTom geeft braaf de route aan. Wat wel opvalt is dat tot kort voor Vinci de bebouwing een aaneengesloten geheel lijkt te vormen. Geen enkel moment is er een vrij uitzicht om de natuur.

In Vinci blijken allerlei festiviteiten te zijn, waaronder vandaag een wielerwedstrijd. Het is dus een drukte van belang maar Petra stuurt behendig die grote bus tussen de drukte en de smalle straatjes heen. Wel is het even lastig om een parkeerplaats te vinden. Veel is bezet of afgezet in verband met de komende wielerwedstrijd. Uiteindelijk vonden we aan de rand van het stadje een parkeerterrein waar net een auto wegging. Nu is Vinci niet zo groot, dus we liepen alweer snel in het centrum ervan. Via informatieborden werden we al snel geleid naar het Leonardo Da Vinci Museum.

Dit museum is verdeeld over twee locaties en slechts in één van de locaties kan je kaartjes kopen. Uiteraard stonden wij natuurlijk als eerste bij juist die andere locatie en snapte we al niets van de toegangspoortjes daar. Eerst maar even navragen dus en toen naar de ticket-Office getogen voor kaartjes. In, op en rond het Da Vinci Museum was genoeg te zien. Het museum is gevestigd in een oude burcht, dus dat op zich was al interessant, ook het uitzicht van boven af was fenomenaal en de expositie zelf leuk om te zien. Jammer vond ik wel dat slechts een klein deel van het “oeuvre” van Leonardo werd belicht. Van zijn wetenschappelijke werk lag de nadruk op allerlei hijswerktuigen die hij heeft ontwikkeld, een heel klein stukje over het vliegen en iets over amfibische voertuigen en water. Eén zaal was gewijd aan allerlei wiskundige problemen, maar door het ontbreken daar van Engelse ondertiteling was daar niets van te maken. Het kunstzinnige gedeelte waren serie “poppetjes” en ergens slechts één kleine verwijzing naar de Mona Lisa.

Vanwege de hitte hebben we (fout natuurlijk) meteen voor de deur van het museum een ijsje gekocht. Heerlijk ijs hoor, dat wel, maar E 1,75 per bolletje is wel wat prijzig. We hebben hierna nog een rondje door Vinci gelopen en Prisca had bijna een leuk jurkje gekocht. Ondertussen leek de bedrijvigheid rond de wielerronde een hoogtepunt te bereiken. Diverse begeleiders werden al zenuwachtiger en zenuwachtiger, de renners kwamen ondertussen overal en nergens vandaan op hun fietsen. We besloten hierop om nu te gaan, voordat straks de boel afgesloten zou raken.

We reden weer terug richting camping en zagen de borden van de Yper-Coöp, een soort supermarché vlak in de buurt van Montecatini Terme. Omdat we nog wat boodschappen moesten doen en het nog geen 15:00u was, tussen 13:00u en 15:00u is het toegangshek van de camping dicht, zijn we hierheen gereden. Na een pizzapunt te hebben genuttigd zijn we onze boodschappen gaan doen en tot slot heeft Prisca nog een bikini gekocht.

Terug op de camping hebben we het bij de Yper-Coöp gekochte spelletje Mastermind gespeeld, is er (weer) gebadmintont en hebben we gegeten. Ondertussen valt de duisternis, zitten de dames te lezen en ben ik bezig met het verslag. De foto’s staan al op de computer en diegene die ik wil plaatsten op waarbenjij.nu heb ik ook al uitgezocht. Nu hopen dat het internet op de camping is hersteld. Anders moeten we kijken of het morgen in Pistoia wil lukken. Daar willen we morgenochtend heen, het is dan markt.