Hemels

Hoewel ik geen idee heb wanneer ik dit kan uploaden op het internet, de WiFi-router op de camping heeft kuren, toch maar weer, gewoontegetrouw een verslag geschreven. Bijna had ik geschreven “verslagje” maar daarvoor ben ik te lang van stof. Excuses daarvoor.

Vandaag zijn wij rond 08:00u wakker geworden en zijn we eerst gaan douchen. Wij, d.w.z. Petra en ik, Prisca houd het veel langer vol. Petra had een lekkere warme douche en ondergetekende slechts een lauwe douche, ik was er dan ook snel onder vandaan. Terug uit de douches had ik een uitzicht op een aantal bergtoppen gehuld in wel heel erg dreigende wolken. De schrik slaat met op het hart; nee hé, toch niet weer? Maar gelukkig staat de wind de andere kant op en deze wolken bereiken ons dus niet.

Omdat Prisca nog op bed lag zijn wij eerst ons even gaan inschrijven bij de receptie. Door de late binnenkomst en het feit dat de receptioniste (eigenaresse?) aan het wachten was op en ambulance voor één van de campinggasten hebben we dat gisteren niet gedaan. Na deze formaliteiten zijn we bij de campingwinkel langs geweest om (uiteraard) Croissants, une baquette et une boutteuille de l’eau te scoren. Daarna hebben we de we de croissants besmeert met gemberjam, had Petra meegenomen uit Nederland, en heerlijk opgegeten. Heerlijk!

Bij de receptie hadden we een Telegraaf meegenomen, de zaterdag-editie, die hebben we vervolgens uitgespeld. Omdat inmiddels de siësta is begonnen heeft het weinig zin om af te dalen naar Montecatini Terme, dus besluiten we naar het zwembad bovenin de camping te gaan. Dit is het nieuwste van de twee zwembaden en ziet er gewoon geweldig uit. Bovendien biedt dit, op het hoogste punt van de camping een magnifiek uitzicht over de omgeving. De dames plonzen in het water, nadat ze een ligbed hebben geconfisqueerd en ik neem genoegen met een ligstoel en een fijne parasol. Samen met Stieg Larson en deel drie van de Millenium-reeks brengen we zo een aantal uren door. Het weer is heerlijk. We zitten onder een blauwe hemel met hier een daar wat wolkjes, die samen met het briesje dat er staat zorgen voor de nodige verkoeling.

Rond een uur of vier besluiten we om, te voet, naar Montecatini Alto te gaan. Dit is de oorspronkelijke kern van Montecatini dat later is verplaatst naar het dal. Hier dwalen we wat door de kleine straatjes, verbazen ons over de omvang van het dorpje en twijfelen of we plaats zullen nemen op één van de terrasjes op het centrale pleintje. Maar gezien het geringe aantal euro’s contant in ons bezit en het ontbreken van een Bancomat (=geldautomaat) besluiten we weer terug te lopen naar de camping. Wel heb ik nog een leuk voorval te melden uit Montecatini Alto. Prisca was gaan zitten op de rand van de oprit (letterlijk, want hij ging behoorlijk omhoog) toen er ineens een klein zwart hondje naast haar opdook. Hoewel het beestje geen kwaad van zin was, schrok Pris een beetje van deze plotselinge verschijning. Tot onze verbazing zette het beestje rechtstreeks koers naar een bordes bij een voordeur en blafte kort twee keer. Enkele minuten later ging de voordeur open en verdween het hondje uit ons zicht. Ons in opperste verbazing achterlatend.

Nu zit ik onder het genot van een koud biertje dit verslag voor jullie te schrijven. Vanavond eten we gewoon bij de tent en morgen zullen we afdalen naar Montecatini Terme, voor boodschappen (de winkel is ook op zondag open) en uiteraard voor contact geld. Ik zal mijn Netbook bij me steken, zodra ik ergens een WiFi-hotspot vind zal ik dit verslag en dat van gisteren met de bijbehorende foto’s (hoop ik) weer uploaden.