Verkenning

De verwachte regen is inderdaad gekomen. Vannacht is het gaan regenen en dat doet het bij het opstaan nog steeds. We staan, voor ons doen, schandalig laat op, het is rond negen uur als we de slaaptent openritsen. Eerst kijk ik of ik een internetverbinding kan maken. De router hier is niet heel erg betrouwbaar en het vraag is erg groot. Maar warempel het lukt, dus snel het verslag van gisteren ge-upload en ook een aantal foto’s. Gelukkig zaten de gordijnen nog dicht, want het zal een fraai gezicht zijn geweest. Ik in m’n onderbroek achter m’n netboekje.

Ondertussen is Petra al aangekleed en heeft broodjes gehaald, we gaan dus eerst ontbijten. Na het ontbijt, ik zit nu ondertussen in een korte broek en een T-shirt, ga ik douchen. Door het ontbreken van de zon is de temperatuur gedaald en is mijn huidige “klederdracht” iets te weinig.

*** Piep…piep…piep – Nieuwsflash ***
Terwijl ik dit verhaaltje zit te schrijven horen we op de weg langs de camping het gepiep van een remmende auto en een enorme klap. Hemelsbreed op zo’n 100 m van onze tent zijn er twee auto’s frontaal op elkaar geklapt. Een oudere VW-bus (zonder airbags) en een jongere Seat (Ibiza). De Seat is bijna volledig z’n neus kwijt en ook van de VW-bus is het mooie wel af. Gelukkig komen beide bestuurders op eigen kracht uit de auto. Al is het bij de bestuurders qua “schade” evenredig omgekeerd. De bestuurder van de VW-bus voelt aan z’n borst en gaat langs de kant van de weg liggen. Vanaf de camping worden door de kampeerders meteen slaapzakken e.d. aangereikt zodat de man enigszins comfortabel ligt en het niet te koud krijgt.

Na ca. 15-20 min. Arriveren de politie en een soort nood-arts. Die stabiliseren de oudere man, geven hem een nekkraag en een infuus. De jonge knaap uit de Seat denken we te herkennen. Die hebben we een half uurtje terug zien blowen bij de campwinkel, hij kijkt ook nu niet erg ‘fris’ uit z’n ogen. Ook onze buurman heeft de knaap gezien en is zekerder van z’n zaak. Hij spreekt de politie aan en verteld hen zijn verhaal. Na ruim een half uur arriveert de ambulance en worden beide bestuurders afgevoerd. Ondertussen is de brandweer bezig met het opruimen van de rommel.

De VW-bus, de enige die geremd heeft, staat op z’n eigen rijbaan, achteruit gedrukt in het hekwerk van de camping, en de Seat staat dus helemaal op de verkeerde helft van de weg. Zelfs zonder bloedproef van de jongste bestuurder lijkt de schuldvraag een duidelijke.
*** Piep…piep…piep – Einde Nieuwsflash ***

Heerlijk opgewarmd door een warme douche stappen we vervolgens in de auto. Omdat het nog steeds regent, al is regen wel een zwaar woord voor de neerslag die valt, besluiten we per auto de omgeving te verkennen en gelijkertijd de boodschappen te doen. We maken op die manier een klein rondje in de buurt van de camping om vervolgens weer terug te gaan naar de vouwwagen.

Na nog wat stokbrood te hebben verorberd maken we een rondje over de camping en lopen we bij de campingwinkel het terrein af. Hier zien we een tweetal jongens blowend en drinkend bij hun auto staan. Volgens ons is één van hen de latere bestuurder van de Seat. We volgen een wandelpad tegenover de winkel een maken op deze manier nog eventjes een klein (ca 45 min.) wandelingetje totdat we weer bij de camping staan.

Terug bij de vouwwagen ben ik achter m’n netboekje gekropen om dit verhaal te schrijven. Wat er toen gebeurde staat inmiddels hierboven.

Mensen vragen ons wel een: ”maken jullie wel eens wat mee”? Het antwoord: “Nee, Wij maken nooit iets mee”.